امروزه نمیتوان برای برانگیختن خنده فقط به حس شوخطبعی افراد تکیه کرد.
زیرا این حس پدیدهای ذهنی و انتزاعی است و در همه اشخاص وجود ندارد. اگر بخواهیم به
حس شوخطبعی تکیه کنیم اکثریت مردم به دلیل بیبهرهبودن از این حس قادر به خندیدن
نخواهند بود. لطیفهگفتن نمیتواند هر روز ما را به خندیدن وا دارد و حس شوخطبعی نیز
در خورجین همه کس یافت نمیشود پرسش این است «چگونه بخندیم و چه کسی ما را خواهند خنداند.» در این زمینه یک انقلاب بزرگ روی داده است دکتر
دامان کاتاریا، پزشک هندی ساکن شهر بمبئی برای نخستین بار شیوه نوینی را برای خندیدن
ابداع کرده است که براساس آن افراد در قالب یک گروه گردهم میآیند و با بهکارگیری
تکنیکهای یوگای خنده میخندند. همه میتوانند در این جلسه خنده درمانی گروهی که بدون
گفتن لطیفه هر روزبهمدت 15 تا 20 دقیقه برگزار میشود شرکت کنند. هر جلسه با تمرین
تنفس عمیق و هوهو هاها کردن آغاز میشود و به دنبال آن تکنیکهای گوناگون خندههای
برانگیزاننده مانند خنده از ته قلب، خندههای
بیصدا، خنده متوسط، خنده شیر، خنده نشاط، خنده یک متری، خنده گفتوگوی تلفنی، خنده
تدریجی و … اجرا میشود.
چگونه بخندیم و چه کسی ما را خواهند خنداند؟
mousavi
حس شوخطبعی برای خندیدن کافی نیست...
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟