اگر عامل گرایش به خرافات، بیماری‌هایی مثل تشویش فکری، وسواس
فکری، اضطراب‌های
درونی و بیماری‌های
دیلوژن و هالوسینیشن و… باشد، می‌توان
امیدوار بود که با درمان بیماری، تمایل به باورهای خرافی در این افراد کاهش پیدا
کند. خوشبختانه، امروزه راه‌های
درمان این بیماری‌ها
هم کاملا شناخته شده است. در مواردی که تمایل به باورهای خرافی ناشی از بیماری
نیست و تنها گرایشی به پذیرش یک‌سرس
باورهای سنتی و قدیمی، آن‌هم
از روی نا آگاهی است، نیاز به حضور فعال رسانه‌های جمعی بیشتر احساس می‌شود. رسانه‌ها باید از گسترش باورهای
غیرمنطقی که از جهل و نا آگاهی‌های گذشته ناشی می‌شوند و در طول سال‌ها سینه به سینه منتشر شده‌اند، به‌وسیله گسترش آگاهی‌ها و دانش امروزی جلو‌گیری کنند.
به میزانی که ما آگاه‌تر
می‌شویم،
کشش و تمایل کم‌تری
هم به پذیرش افکار خرافی پیدا می‌کنیم.
درمقابل، زمانی که آگاهی ما نسبت به موضوعی کم‌تر است، تمایل‌مان هم به پذیرش باورهای غیرمنطقی
درباره آن بیشتر
می‌شود.