اشخاصی
که به انحرافات جنسی مبتلا می شوند، افرادی هستند که از لحاظ هوش و استعداد و
کارآیی مغز از سایر افراد عادی چیزی کم ندارند، منتهی موانعی که در مسیر تکامل
بلوغ روانی و جنسی آنها وجود داشته، باعث شده است که آنها با بعضی صفات و خصیصه های
غیر عادی آلوده شوند. بنابراین برای مبارزه با انحرافات جنسی و پیشگیری از آنها،
استفاده از اصول علم اصلاح نژاد بشر الزام آور نیست، بلکه روش پدر و مادر در
چگونگی تربیت فرزندان و آگاهتر شدن آنها نسبت به بهداشت روانی کودک، می تواند
هم از به وجود آمدن منحرفین جنسی جلوگیری کند، و هم این که از تعداد افراد مبتلا به
انحرافات جنسی بکاهد و سلامت اجتماع را تأمین کند. چون بیشتر انحرافات جنسی،
معلول فشارهای روانی ناشی از دورۀ کودکی است می توان گفت هر روشی که برای درمان
افراد مبتلا به انحرافات جنسی اتخاذ می شود، باید مبتنی بر تصعید عقده ها و
پریشانی های روانی و آثار و نتایج آنها باشد. بنابراین می توان یقین داشت که
استعمال مواد دارویی آرامبخش و استعمال روش هایی که دارای آثار موقت و زودگذرند،
اگر چه ممکن است هیجان بیمار را آرام کند و یک دگرگونی قوی در رفتار او به وجود
آورد، اما نمی توانند ریشه های انحراف و آثار و نتایج ناشی از آن را از بین
ببرند.
“ابتلا به انحرافات جنسی” یعنی چی؟!
حمیدرضا محمدیان
بررسی نقش تربیت و آگاهی در روابط جنسی
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟