چیدن اتاق کودک، شاید یکی از لذتبخشترین بخشها در دکوراسیون یک خانه
است. استفاده از رنگها و طرحهای شاد، عروسکها و شخصیتهای کارتونی باعث میشود این
کار برای والدین جذاب شود، اما نکته مهم این است که دکوراسیون، بهخصوص دکوراسیون اتاق
کودک، نکاتی بسیار کاربردی و ظریف دارد که باید به آنها نیز توجه شود.
یکی از مهمترین بخشهای دکوراسیون اتاق کودک، توجه به جنس، رنگ و اندازه
پرده در این اتاق است. علت اهمیت این موضوع نیز علاوهبر سلامت جسم و روان کودک، میزان
نوری است که هر کودک لازم است برای سلامتی و رشد، در این سنین دریافت کند.
اولین و مهمترین نکته در مورد دکوراسیون اتاق کودک این است که پرده اتاق
کودک، بهدلیل رعایت مسایل بهداشتی، باید قابل شستوشو، شاد و متنوع و تهیه شده از
الیاف طبیعی باشد. اگر اتاق فرزندتان، پنجرههای کوتاه یا نیمه دارد، پرده آن را بلند
انتخاب نکنید؛ چون کنجکاوی کودکانه، او را به سوی پرده میکشاند و خطر سقوط چوب پرده
وجود دارد.
نور مستقیم و درخشان، گرچه فایدههای بسیاری دارد، اما استفاده مداوم
و همیشگی آن به شکلی که غیرقابل تنظیم باشد نیز مناسب نیست. برای تلطیف نور خورشید
در روز، از پردههای نازکی که نور را از خود عبور داده، اما از تندی آن میکاهند، استفاده
کنید.
قرمز، آبی، زرد و هر رنگ شاد دیگری، رنگ کودکان است؛ البته در استفاده
از این رنگها هم باید اصولی را رعایت کرد. از رنگ قرمز خالص، برای پرده اتاق کودکتان
استفاده نکنید؛ چون رنگی تحریککننده و حساسیتبرانگیز است و ممکن است موجب پرخاشگری
کودکان و فعالیت بیش از اندازه آنها شود.
پرده اتاق کودک بهتر است از رنگ آبی با تلفیق زرد یا سبز باشد؛ چون بازتاب
این رنگها، بهخصوص موقع خواب، آرامش خوبی را به مغز کودک شما میرساند.
در تلفیق این رنگها، به این نکته توجه کنید که بهتر است از رنگهای روشن
استفاده کنید.
یک سر سوزن خلاقیت
میهمانی عروسکها، روی پرده
با داشتن کمی خلاقیت، میتوانید یک پرده طرحدار مناسب اتاق کودکتان
درست کنید. اگر بخشی از پارچه روتختی کودک، باقی مانده است، طرحهای روی آن را ببُرید.
بهتر است برای اتاق کودک یک تا شش ساله، این طرحها، عروسکی باشند. سپس طرحها را با
استفاده از چسب پارچه (زانفیکس)، روی پرده بچسبانید و پرده را اتو کنید. به این ترتیب،
پردهای طرحدار و هماهنگ با طرح روتختی اتاق کودک خواهید داشت.
یک تجربه
پشت پرده؛ امپراتوری کودکانه
چه بخواهید و چه نخواهید، همین که کودکتان بتواند راه برود، در فاصله
بین پرده تا پنجره، یک امپراتوری تاسیس میکند. حالا، دو راه بیشتر ندارید. اول اینکه
ابتدا با منطق، بعد با کلافگی و در نهایت، با عصبانیت، به او بفهمانید که پشت پرده، جای بازی نیست و راه دوم
که به نظر مسالمتآمیزتر میآید، این است که پردهای مناسب، برای این قلمرو و امپراتوری،
درست کنید. بهترین راه برای حل کردن این مساله، استفاده از پردههای نازک است تا هم
راحتتر حرکت کنند و هم نور بیشتری به داخل اتاق کودک وارد شود.
منبع : سایت نی نی بان