در حدود سال های ۱۹۴۰ اولین مسواک های برقی به شکل کنونی در سوئیس ساخته شد و ۲۰ سال بعد در آمریکا این نوع مسواک ها با تولید انبوه به بازار عرضه شدند. می توان گفت، مسواک های برقی از اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به طور گسترده در کنار سایر محصولات تجاری بهداشت دهان در دسترس مردم قرار گرفت. ابتدا کاربرد مسواک های برقی تنها برای گروه محدودی از مردم که دارای محدودیت های فیزیکی و ذهنی بودند یا کسانی که مهارت کافی برای مسواک زدن به روش دستی نداشتند، توصیه می شد. این مسواک ها برای بیماران ارتودنسی نیز تجویز می شد. در دهه ۱۹۹۰ با پیشرفت تکنولوژی، تولید مسواک های برقی طیف وسیعی از مردم از این وسیله سود بردند. مطالعات مختلف نشان می دهند که کاربرد این مسواک ها ۲ بار در روز، دارای اثرات مفید در مقایسه با مسواک های دستی است معمولا مسواک های برقی برای افرادی که دارای ارتودنسی هستند توصیه می شود. گروه دیگری که استفاده از این مسواک ها در آنها مورد توجه است، افرادی هستند که نواحی تماس بین دندانی را خوب تمیز نمی کنند. مطالعات نشان می دهند استفاده از مسواک برقی نتایج یکسانی را در مقایسه با استفاده از مسواک دستی و سایر وسایل تمیزکننده سطوح تماس بین دندانی در پاکسازی این نواحی دارد. گروه دیگری که کاربرد این مسواک ها در آنها توصیه می شود، کودکان هستند. به نظر می رسد مسواک های برقی پلاک بیشتری را در مقایسه با انواع دستی در کودکان برمی دارند. کاربرد این مسواک ها به خصوص در کودکانی که دارای معلولیت ذهنی یا مهارت ناکافی برای مسواک زدن دستی هستند توصیه می شود. علاوه بر این برای افرادی که توانایی بدنی کمی دارند (مثلا مبتلا به آرتریت هستند) نیز استفاده از این مسواک ها، بسیار راحت تر و قابل قبول است. یکی دیگر از مزیت های مسواک های برقی این است که بعضی انواع آنها مجهز به زمان سنج هستند و کمک می کنند که شخص متوجه شود که چه مدتی دندان هایش را تمیز کرده است (مثلا حدود ۲ دقیقه کافی است). اما در کنار این مزیت ها، باید به قیمت بالای این نوع مسواک ها اشاره کرد که باعث می شود عده زیادی نتوانند از آنها استفاده کنند و اما مسواک های دستی… هم ارزان اند و هم به راحتی قابل تحمل هستند. ضمنا بعضی از آنها در قسمت انتهایی، دارای زبان پاک کن هستند. همچنین نیازی به باتری یا شارژ کردن هم ندارند.
منبع:دنیای اقتصاد