مراقبت از کودکان در محرم

بهنوش خرم‌روز، کارشناس ارشد روان‌شناسی کودک می گوید:
همه در حرف‌های خود بارها و بارها مستقیم یا غیرمستقیم به این نکته اشاره می‌کنیم که درک کودک با بزرگترها متفاوت است؛ کودک اهداف متفاوتی دارد و به اصطلاح آنچه می‌فهمد متفاوت است. اما وقتی به رفتار روزمره و آنچه هر روز در زندگی انجام می‌شود می‌رسیم،‌در بسیاری از موارد، این تفاوت‌ها را فراموش می‌کنیم. این فراموشی،‌ می‌تواند آسیب‌هایی جدی به کودک بزند که سال‌های سال بر زندگی‌اش اثر بگذارد.  در مراسم معمول ماه محرم در ایران، هیئت‌های عزاداری برپا شده  و آیین‌های متفاوتی اجرا می‌شوند. آنچه باید در نظر داشت،‌نیازهای خاص کودک در هر سنی است؛ برای مثال،‌کودکان دنیا را بسیار عینی می‌بینند و به‌خصوص در سنین پیش از دبستان، بیشتر از آنکه به محتوای کلام و جمله‌ها و معنای آنها توجه کنند،‌نگاه می‌کنند و آنچه را که می‌بینند با درک خود معنا می‌کنند و می‌توانند برداشتی کاملا متفاوت داشته باشند. بنابراین باید دقت کنیم در هیئت‌های عزاداری و تعزیه‌ها، بچه‌ها تنها صحنه‌هایی را مشاهده کنند که نشان‌دهنده و تداعی‌کننده مظلومیت،‌فداکاری و شجاعت مردان کربلا باشد. بچه‌ها نباید در معرض محیط‌های پرهیجان قرار گیرند چرا که دچار وحشت و احساس   نا امنی از محیط می‌شوند.
نشانه ترس کودک،‌تنها بیقراری، چسبیدن به شما و گریه کردن نیست،‌او می‌تواند آثار ترس خود را مدتی بعد و در کابوس‌هایش یا مریض شدن برای به مهد نرفتن نشان دهد. همچنین، اغلب برنامه‌های سوگواری محرم در شب برگزار می‌شود و تا پاسی از شب هم ادامه دارد. ممکن است که ورود به چنین فضای متفاوتی برای کودک شما جذابیت داشته باشد، اما فراموش نکنید که او به نظم در زندگی خود نیاز دارد و بر هم زدن برنامه غذا و خوابش به نفع او نیست. همچنین به‌خصوص در مورد کودکان زیر ۱۸ماه، شما باید کنترل‌کننده میزان محرک‌های محیطی باشید. سروصدای زیاد یا بوهای تند،‌می‌تواند کودک ما را بسیار ناراحت و ناآرام سازد. پس تا جایی که ممکن است،‌نوزاد خود را به صورت کنترل‌شده به چنین فضاهایی ببرید. در مجموع، والدین مراقبت از کودک و آنچه را که او از محیط دریافت می‌کند بر عهده دارند. وقتی می‌خواهید کودک خود را وارد محیطی کنید، یادتان باشد سن، ‌نیازها و دیدگاه او را نیز در نظر بگیرید. قبل از هر کاری، روی زانو بنشینید تا چشمانتان در راستای چشمان کودک قرار بگیرد، بعد به اطراف نگاه کنید تا ببینید جدا  از همه تفاوت‌های ذهنی، همین تفاوت قد،‌باعث می‌شود کودکتان محیط را به چه شکلی ببیند.