فشارهای روانی و وجود احساساتی
منفی چون خشم و ترس در مادر، موجب افزایش ترشح موادی مثل اپی نفرین و نوراپی نفرین
در خون می شود. این مواد از طریق بند ناف وارد جریان خون جنین می شوند. افزایش میزان
این مواد در خون جنین بر شبکه ی نورونی تأثیر می گذارد و سبب افزایش فشارخون و تعداد
ضربان قلب جنین می شود. هم چنین فعالیت داخل رحمی و حرکات او را افزایش می دهد. اگر
این تغییرات گذرا باشند، چندان اثر نامطلوبی بر جنین نخواهند داشت. ولی بررسی ها نشان
داده است، تداوم فشار روانی در مادرانی که دوره ی حاملگی پراضطرابی را سپری می کنند،
در مقایسه با مادران غیرمضطرب موجب می شود که دسته ی نخست مادران، نوزادانی با وزن
کم تر در هنگام تولد و با مشکلات تغذیه و خواب بیش تر به دنیا بیاورند. اختلال رشد
جنین مادرانی که نگرانی زیاد و نگرش نامطلوبی نسبت به حاملگی دارند هم بیش تر از دیگران
است. تحقیقات نشان می دهد، وزن کودکان مادرانی که در دوره ی حاملگی دچار افسردگی شده
و درمان نشده اند، موقع تولد پایین تر بوده و هشیاری کم تری داشته اند. نویسنده: دکتر فرهاد شاملو
منبع: راسخون