بیش از 100 روش مختلف برای درمان آکنه وجود دارد. بسیاری از انواع آنتی‌بیوتیک‌ها وجود دارند که برای درمان آکنه مفید هستند، به‌خوبی پوست را درمان می‌کنند و اثرات جانبی زیادی هم ندارند.
تحقیقات ثابت کرده است، کاربرد آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند برای درمان آکنه‌ها مفید بوده و اثرات خوبی به همراه آورد. اما برای آن‌که از درمان‌های دارویی نتیجه بگیرید، حداقل 6 ماه زمان لازم است.
معمول‌ترین نوع آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان آکنه، تتراسایکلین، اریترومایسین، ماینوسایکلین و تریمتوپریم‌ها هستند. در واقع آنتی‌بیوتیک‌ها با عوامل باکتریایی مبارزه می‌کنند و علاوه‌بر درمان جوش‌های متورم، سرخی پوست و التهاب را هم کاهش می‌دهند. البته آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان جوش‌های غیر‌متورم کمکی نمی‌کنند و روی آن‌ها موثر نیستند. اگر از این نوع آکنه‌ها یا جوش‌ها رنج می‌برید، باید در کنار استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها از ژل‌ها، کرم‌ها و لوسیون‌های موضعی هم استفاده کنید.
یک تحقیق ایتالیایی که بعد از مطالعه روی زنان 25 تا 50 ساله در مجله تخصصی پوست بریتانیا به چاپ رسید، نشان می‌دهد 24درصد از زنان سیگاری دارای آکنه هستند. این در حالی است که تنها 10 درصد از زنان غیرسیگاری به آکنه مبتلا می‌شوند
درمان موثر آکنه هم می‌تواند از طریق معالجه‌های خارجی (استفاده از کرم‌ها یا ژل‌ها) و هم از طریق درمان‌های خوراکی (استفاده از قرص‌ها) صورت گیرد.
درمان‌هایی که باعث خشکی صورت‌تان می‌شوند، وضعیت بیماری را در شما بدتر نمی‌کنند. چند درجه خشک شدن صورت، باعث کاهش چربی پوست شده به این ترتیب تعداد جوش‌های شما کاهش پیدا می‌کند.
توقف ناگهانی درمان می‌تواند باعث ایجاد التهاب در پوست و بازگشت مجدد آکنه‌ها شود. بسیاری از پزشکان پوست، این احتمال را در تجویزها و دستور‌العمل‌های خود درنظر نمی‌گیرند. بنابراین از آن‌ها بپرسید، درصورت متوقف کردن موقتی درمان -حتی برای مدتی کوتاه – چه اتفاقی برای پوست شما خواهد افتاد.