بهداشت قبل از آمیزش چیست؟

زن و مرد ممکن است پس از مدتی متوجه شوند که چه بویی احساسِ
خوش­آیند به همسر می­ دهد و او را تحریک می­ کند، بعضی از مردان از بوی زیر بغل زنان
هر چند زننده باشد خوششان می­آید یا بوی بدن زن را هر چند تند باشد دوست دارند ولی
بوی نامطبوع و زنندۀ دهان که ناشی از دندان­های عفونی یا لوزه­های ملتهب و چرکی یا
از ریه­هاست و هم­چنین بوی ناگوار ناحیه تناسلی که ناشی از ماندۀ چرک و کثافات و
رسوب­ های دیگر در شیارهای پوستی یا از باقی مانده­ های قاعدگی و ادرار و ترشحات
مهبلی است برای هیچ­کس مطبوع نیست، بنابراین قبل از آمیزش باید به تمام نکات توجه
کرد.

–       
برای برطرف کردن بوی نامطبوع اندام تناسلی، زن باید قبل از
آمیزش با صابون­ های خوشبو و آب ملایم خود را شست و شو دهد و چه بهتر که همه بدن
خود را بشوید،‌زیرا پس از استحمام بویی خاصی از بدن بلند می­شود که برای کلیه
همسران خوش­آیند است.

–       
برای زن سالم شست و شوی قبل از عمل لازم نیست و نباید کاری
کرد که میکروب وارد مهبل گردد و برای بعد از آمیزش نیز شست و شوی با آب مطلق برای
زن و مرد کافی است.

–       
مرد باید از دخول در مقعد زن بپرهیزد و میکروب­های روده را
وارد دستگاه تناسلی زن نکند و او را بیمار نکند.

–       
گاهی در بعضی از مردان نسبت به پودر یا سرخاب یا پمادها و
پودرها حساسیت پیدا می­شود و پس از هر آمیزش مثلاً ممکن است لب­ها یا گونۀ مرد
خارش پیدا کند.

–       
قبل از هر آمیزش باید مثانه را از ادرار خالی کرد که برای
زن واجب­تر از مرد است.

–       
بعد از هر آمیزش باید ادرار کرد.

–       
از انزال نباید جلوگیری به عمل آورد. در این حالت مجرای آلت
تحت فشار قرار گرفته منتسع می­ شود، پروستات که در این موقع پُرخون است در اثر
تکرار کار بزرگ می­شود و مهم­تر از همه وضع ساختمانی مخاط مهبل زن، برای جذب عناصر
موجود در منی است. زیرا این جذب به زن آب و رنگ می­دهد و ورود منی به روده­ اش او
را از آب و رنگ می­اندازد و مجرای مرد نیز برای پذیرش منی که در آن بماند ساخته
نشده است.

–       
رعایت نکردن بهداشت ممکن است مرد را به بیماری­های میکروبی،
انگلی و ویروسی مبتلا کند.