اگر
غذا را بعد از نگهداری چند ساعته در یخچال بخواهیم گرم کنیم، باید حتما دمای مرکز غذا
به 60 تا 65 درجه سانتی‌گراد برسد، زیرا جمعیت باکتری‌های رشد یافته در غذا، هر 20
دقیقه یک بار به توان 2 می‌رسد! بنابراین دمای 65-60 درجه‌ای برای گرم کردن و از بین
بردن این باکتری‌ها ضروری است که معمولا افراد به مدت زمان و مقدار دمای گرم کردن غذا
دقت نمی‌کنند و در بیشتر مواقع چنین اتفاقی نمی‌افتد! یعنی برای گرم کردن غذا، بسیار
کمتر از زمانی که برای پختن غذا به آن گرما داده‌ایم، غذا را حرارت می‌دهیم چون غذا
ممکن است بسوزد و به اصطلاح «ته بگیرد» و همین باعث می‌شود دمای کافی برای گرم کردن
به غذا داده نشود و همین‌جاست که لزوم استفاده از دماسنج آشپزی مشخص می‌شود. چنین مسمومیت‌هایی در عروسی‌ها و مهمانی‌هایی که
افراد در منزل برپا می‌کنند و از چند روز قبل از مهمانی، شروع به تهیه غذاهای مختلف
در مقیاس‌های زیاد می‌کنند، بسیار رایج است چراکه هنگام گرم کردن غذایی که در یک دیگ
بزرگ یکی، دو روز پیش پخته شده در بیشتر مواقع گرمای مورد نیاز در مرکز غذا تولید نمی‌شود
و همین امر باعث مسمومیت تعداد زیادی از افراد می‌شود. اصولا گفته می‌شود که غذا باید
«سردِ سرد» یا «داغِ داغ» خورده شود تا امکان وجود باکتری‌های بیماری‌زا در آن به حداقل
برسد. اما در بسیاری موارد که افراد شاغل خودشان غذا با خود می‌برند، دیده می‌شود که
این غذا تا ساعت‌ها روی میز کار باقی می‌ماند یا زمستان‌ها از صبح ناهارشان را روی
رادیاتورها می‌گذارند که تا ظهر داغ شود! همین کارها باعث ایجاد سم در غذا می‌شود.
منبع
: bartarinha.ir