مهم‌ترین ویژگی شیر مادر آنتی‌بادی‌های موجود در بدن مادر است که می‌تواند
ایمنی مطلوبی در برابر بسیاری از بیماری‌های عفونی در بدن نوزاد ایجاد کند. شیر مادر
باعث تقویت عملکرد ریه شده، از بیماری‌های تنفسی و تنگی نفس در نوزاد جلوگیری می‌کند
و از ابتلا به پنومونی (ذات‌الریه) می‌کاهد.
نوزادی که از شیر مادر تغذیه می‌کند، مسمومیت غذایی ندارد، برونشیت نمی‌گیرد،
بدنش به عفونت‌های میکروبی دچار نمی‌شود و امکان ابتلای او به آنفلوآنزا، عفونت گوش،
آلرژی، جوش، اسهال و سرخجه تقریبا به صفر می‌رسد. یکی دیگر از مزایای شیر مادر مکیدن
سینه است. مکیدن سینه مادر به رشد فک نوزاد
کمک می‌کند و شیرخوارانی که از شیشه برای تغذیه استفاده می‌کنند، عمل مکیدن را به این
کیفیت انجام نمی‌دهند. با توجه به این خواص منحصر به فرد، تا جایی که امکان دارد باید
مادران را به تغذیه شیرخوارشان با شیر خود ترغیب کرد. در واقع موارد بسیار محدودی وجود
دارد که مادر از این عمل منع می‌شود. این موارد شامل سرطان پستان، آبسه چرکی پستان
و بیماری‌هایی مانند ایدز یا هپاتیت است.