وقتی لگن خاصرۀ مادر برای خروج سر کودک خیلی کوچک باشد.
وقتی زایمان بینتیجه طولانی شود و داروهای محرک بیاثر باشد.
وقتی جفت زیر سر کودک قرار داشته باشد که در این صورت خطر خونریزی شدید می رود.
وقتی جفت پیش از زایمان از رحم جدا شود که در این صورت خطر خونریزی شدید فرصتی برای خروج طبیعی کودک از مهبل نمی گذارد.
در صورت خروج کودک در وضعیت غیر طبیعی (مثلاً با شانه یا دست) که چنین وضعیتی زایمان را خطرناک می کند.
در صورت ناراحتی جنین.
در صورت فروافتادگی بند ناف.
وقتی در زایمان اول خروج بچه با ته باشد.
وقتی سّن مادر زیاد و جریان بارداری طبیعی نباشد.
وقتی در بارداریها پیشین نوزاد مرده به دنیا آمده باشد.
وقتی زائو سابقۀ عمل جراحی دارد، مانند سزارین قبلی، قطع فیبرومهای زهدان و عمل جرّاحی پلاستیکی مهبل. در این حال زایمان طبیعی با خطر پارگی دهانۀ رحم یا مهبل همراه است.
وقتی وجود فیبرم زهدان، کیست تخمدانی یا غدۀ دیگری لگن را مسدود کند و مانع زایمان طبیعی کودک باشد.