وقتی رژیم میگیریم، باید بدانیم روند کاهش وزن «خطی» نیست. به عبارت دیگر، اینگونه نیست که چون من دختر و پسر خوبی هستم و رژیمم را به خوبی اجرا میکنم فردای همان روز وزنم کم شود. باید بدانیم که روند کاهش وزن، «گسسته» است. فرض کنید میخواهید طی 6 ماه 24 کیلو کم کنید. حال چه اهمیتی دارد که هر ماه چهار کیلو کم شود و شش ماه دیگر به آن 24 کیلو برسیم یا اینکه مثلا ماه اول چهار کیلو کم شود، ماه بعد دو کیلو، ماه بعد یک کیلو، ماه بعد پنج کیلو و ماه بعد و بعدی سه کیلو کم شود (یا هر ترتیب عددی دیگر!). باید بدانیم که روند کاهش وزن خطی نیست، یعنی اینکه میزان کاهش وزن افراد فراز و نشیب دارد و بعضی هفتهها ممکن است بیشتر وزن کم شود و بعضی هفتهها آهنگ کاهش وزن کندتر باشد.
اینگونه افراد باید چه کار کنند؟
کاهش مقدار غذا، شرط لازم برای کاهش وزن است ولی شرط کافی نیست. در کنار طراحی رژیم غذایی مناسب، عملی و اجرایی باید سوخت و ساز افراد مقاوم به رژیم هم افزایش یابد. راههای گوناگونی برای افزایش سوخت و ساز وجود دارد. کمبود برخی مواد مغذی باعث کاهش فعالیت غده تیروئید میشود یا بعضی الگوهای غذایی نامناسب یا تکراری باعث افزایش هورمون انسولین و کاهش ترشح هورمونهای محرک انقباض صفرا میشود. طبیعتا دستور واحدی برای همه افراد وجود ندارد و دست بر قضا یکی از بزرگترین موانع کاهش وزن افراد، تقلید رژیم غذایی سایر افراد است. طبیعتا شرایط بدن افراد چاق یا دارای اضافه وزن، متنوع است و روش رژیمی خاص خود را میطلبد. رژیم، مکمل ویتامینی، ترکیبات گیاهی و روشهای ترکیبی و ورزش لازم است.
خیلی خلاصه بفرمایید ویژگی رژیمهای مدرن که شما هم طرفدار آن هستید چیست؟
مزیت رژیم مدرن این است که معمولا مقدار غذای فرد چندان کم نمیشود، بلکه مقدار غذای رژیم را معمولا تقریبا ثابت نگه میداریم و با کمک ویتامینها قرصهای گیاهی یا دمنوشهای گیاهی سوخت و ساز را افزایش میدهیم.
سیاری از افرادی که اضافه وزن دارند معتقدند بدنشان مقاوم است و به هیچ نوع رژیمی پاسخ نمیدهد. نظر شما در این رابطه چیست؟
متاسفانه تلقی و برداشت بسیاری افراد از واژه رژیم غذایی، نادرست است. رژیم غذایی فقط بهمعنی کمخوری و گرسنگی نیست. کمخوری در افرادی جواب میدهد که پرخوری میکنند. اضافه وزن بعضی افراد چاق به دلیل پرخوری زمانهای گذشته است و ممکن است اگر برنامه غذایی فعلی این افراد را تحلیل کنید متوجه شوید که الان مثل افراد عادی غذا میخورند و پرخوری نمیکنند. طبیعتا کم کردن مقدار غذا در این افراد یا حذف بعضی مواد غذایی مانند برنج و نشاسته به کاهش هرچه بیشتر سوخت و سازشان دامن میزند و باعث مشکلات دیگری مانند تنبلی یا یبوست، کاهش تمرکز، کاهش کیفیت زندگی و بعضا افسردگی و خمودگی هم میشود و حتی ممکن است مقاومت بدن این افراد به رژیم بیشتر هم شود.
منبع:مجله ی سیب سبز