آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک و مزمن است. شیوع این بیماری در جهان حدود یک درصد است و معمولاً نوجوانان سنین میانسالی و در دهههای اول-سوم تا پنجم بروز مینماید و در زنان شایعتر است.
چگونگی تخریب مفصل بر اثر آرتریت روماتوئید در آغاز، ممکن است لوکالیزه کردن درد، تورم و حساسیت در لمس، به سختی امکانپذیر باشد. درد در مفاصل درگیر و تشدید در اثر حرکت، شایع ترین تظاهرات آرتریت روماتوئید تثبیت شده میباشد. الگوی درگیری مفصلی هماهنگ است، اما همیشه با درجه التهاب ظاهر شده، مطابقت نمیکند. خشکی عمومی شایع است و معمولاً پس از دورههای بی حرکتی، به بیشترین حد خود میرسد، خشکی صبحگاهی با مدتی بیش از یک ساعت تظاهری تقریباً تغییرناپذیر از آرتریت التهابی است و ممکن است در افتراق آن از انواع متعدد بیماریهای مفصلی غیر التهابی، کمک کننده باشد.
در مجموع نشانههای آرتریت روماتوئید از این قرار اند :
*سفتی صبحگاهی مفاصل
*تورم مفاصل
*درد مفصلی
*ضعف و خستگی
*ندولهای روماتوئید
*عملکرد سینوویت مزمن در آرتریت روماتویید
سینوویت مزمن التهابی است که اکثراً مفاصل را درگیر میکند و باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی میشود. آرتریت روماتیسم مفصلی مشخصاتی دارد که باعث تمایز آن با سایر انواع آرتریتها (التهاب مفاصل) میشود. بعنوان مثال آرتریت بصورت قرینه است یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر است. مفاصل درگیر مفاصل کارپوفالنژیال، متاتارسوفالنژیال، مچ دست و مفاصل بین بندانگشتی اول هستند. در برخی بیماران بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه میباشد، در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت میباشند و باعث اختلال عملکرد مفاصل میشود. پلی آرتریت قرینه التهابی، تظاهرات خارج مفصلی (ندول های روماتوئید، فیبروز ریوی، واسکولیت و سروزیت) و فاکتور روماتوئید مثبت در خون ۸۰٪ بیماران مشخصه این بیماری است.
سیر بالینی و پیش آگهی
سیر آرتریت روماتوئید کاملاً متغیر و پیش بینی آن در هر بیمار، دشوار است. در بیشتر بیماران، فعالیت بیماری به صورت مداوم و در عین حال مواج بوده، همراه با درجات متغیری از ناهنجاریهای مفصلی و اختلالات عملکردی میباشد. پس از ۱۰ تا ۱۲ سال، درکمتر از ۲۰ درصد بیماران، هیچ شواهدی از ناتوانی یا ناهنجاری مفصلی نخواهند داشت. میزان امید به زندگی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با میانهای معادل ۳ تا ۷ سال کاهش مییابد. میزان مرگ و میر، افزایشی ۵/۲ برابری دارد و آرتریت روماتوئید به خودی خود در ۱۵ تا ۳۰ درصد موارد آن سهیم است.
منبع: alodoctor.com
دنیای پیچیده آرتریت مفصل ها