بر اساس گاه شماری رومی ماه آذار تقریبا مصادف با فروردین ماه شمسی است که سی و یک روز دارد.
امام رضا (ع) برای این ماه که از بیست و سوم اسفند تا بیست و سوم فروردین را شامل می شود توصیه های بهداشتی و تغذیه ای مهمی داشته و بایدها و نبایدهای مخصوص این ماه را متذکر شده اند.
*بلغم (یکى از اخلاط چهارگانه) که بر اثر کم شدن عمل تعریق و نیافتن حرارت کافى از خورشید، زیاد می شود در بهار که مسامات بدن باز می گردد و تنفس بیشتر از هواى پاک جبران کمبودى عمل تعریق می نماید قهرا استیلاى آن رو به کاهش می گذارد و چون بلغم که موجب فرسودگى عروق و سلولهاى قرمز خون بود کاسته شد سلولها به تکثیر نسل پرداخته، خون بجنبش و هیجان می آید.
امام رضا (ع) در رساله ذهبیه فصل بهار را اینگونه توصیف می فرماید:
اما فصل الربیع فانه روح الزمان و اوله اذار و عدد ایامه ثلثون یوما و فیه یطیب اللیل و النهار و تلین الارض و یذهب سلطان البلغم و یهیج الدم و یستعمل فیه من الغذاء اللطیف و اللحوم و البیض النیمبرشت و یشرب الشراب بعد تعدیله بالماء و یتقی فیه اکل البصل و الثوم و الحامض و یحمد فیه شرب المسهل و یستعمل فیه الفصد و الحجامة.؛
فصل بهار روح زمانها است و اول آن ماه (آذار) است و شماره روزهایش سى و یک روز است در این ماه شب و روز پاکیزه است زمین نرم می شود استیلاى بلغم از بین می رود و خون به هیجان می آید،
*در این ماه غذاهائى که خورده می شود باید سبک و لطیف باشد، غالبا خوراک در این ماه از گوشت و تخم مرغ نیم برشت نباید عارى باشد و شربتى که (وصفش در مطالب بعدی خواهد آمد) بعد از تعدیلش بوسیله آب نوشیده می شود.
از خوردن سیر و پیاز و ترشى تا اندازه در این ماه باید پرهیز کرد. نوشیدن مسهل و استعمال فصد و حجامت در این ماه پسندیده است.
تأثیر فصل ها فقط در مزاج درختان و سبزهها نیست بلکه بدن آدمى نیز تحت تأثیر و تربیت آنها است. همان فعل و انفعالاتى که در مزاج نباتات پدید می آید در مزاج انسان نیز پیدا می شود.
اگر چهار فصل را عبارت از یک موجود زنده فرض کنیم پائیز و زمستان و تابستان به منزله جسم و اعضاى پیکر اوست و بهار، جان و روان اوست
در ماه اول این فصل شب و روز هواى خوش پیدا می کند و زمین نرم و آماده پرورش گیاه می گردد.
بدن ما نیز نرم و بانشاط و مهیاى ترمیم و تقویت است.
توصیه‌های امام رضا (ع) در مورد تغذیه و سلامت در اسفندماه
