تعریف بیماری
نارسایی دریچه آئورت یعنی عدم کفایت دریچه آئورت در عملکرد یکطرفه که به خون اجازه می دهد که به سمت عقب به داخل بطن چپ پس بزند که این امر از یکطرف سبب کاهش جریان خون به
سمت احشا، بافت ها و اندام های محیطی می شود و از طرف دیگر باعث افزایش حجم داخل بطن چپ شده که موجب افزایش بار قلب و در نتیجه بزرگی و افزایش ضخامت قلب چپ (هیپرتروفی بطن
چپ) می شود. در طى مراحل اولیه بیماری، قلب از طریق هیپروتروفى برونگرا (eccentric)، افزایش حجم دیاستولى بطن چپ را جبران مى‌کند. این بیماران داراى قلب بزرگ، کسر جهشى خوب،
حجم‌هاى دیاستولى بالا و فشارهاى دیاستولى طبیعى هستند. با ادامهٔ اتساع بطنی، عملکرد سیستولى بطن چپ به‌تدریج مختل مى‌گردد. بروز نارسائى میترال باعث اتساع دهلیز چپ و افزایش فشارهاى
دهلیز چپ و ریوى مى‌شود. از آنجا که جریان خون شریان کرونر نسبت مستقیمى با فشار خون دیاستولى دارد، جریان خون کرونرى کاهش مى‌یابد که مى‌تواند به ایسکمى میوکارد بیانجامد. نشانه‌هاى
ایسکمى میوکارد در اواخر سیر بیمارى رخ مى‌دهند و معمولاً با فعالیت یا برادیکاردى (آنژین شبانه) ایجاد مى‌شوند. نارسائى آئورت به اتساع قابل ملاحظهٔ بطن، چپ و نارسائى ثانویهٔ میترال منتهى مى‌گردد.
درمان بیماری
موارد خفیف تا متوسط نارسایی آئورت، با درمان طبی و درمان برخی عوامل خطر پیشرفت سریع بیماری مثل درمان شدید و جدی فشارخون بالا، یگیری میشوند. در کل دارویی برای پیشگیری از
پیشرفت نارسایی آئورت نداریم و درمان دارویی کمک زیادی به این بیماران نمیکند.مگر موارد AR روماتیسمی که با مصرف پنی سیلین بنزاتین۱٫۲ میلیون واحدی عضلانی ماهانه بطور موثری از
پیشرفت اختلالات دریچه ای جلوگیری میکند. داروی بلوک کننده کانال کلسیمی شاید بتواند نباز به جراحی تعویض دریچه آئورت را به تاخیر بیندازد. داروهاى متسع‌کنندهٔ عروقى و دیورتیک در
بیماران مبتلاء به اختلال عملکرد بطن چپ لازم مى‌باشند و داروى دیژیتال در تمام بیماران داراى بطن‌هاى متسع داده می شود.
درمان جراحی تعویض دریچه آئورت:
در بیماران با نارسایی شدید آئورت و با علائم بالینی تنگی نفس: تعویض دریچه آئورت پیشنهاد می شود.
در بیماران با نارسایی شدید آئورت و بدون علامت اما نارسایی قلبی یا بزرگی سایز قلب چپ در اکوکاردیوگرافی: تعویض دریچه آئورت حتی قبل ظهور کمترین علائم بالینی پیشنهاد می شود. وضع
بیماران مبتلاء به اختلال عملکرد شدید بطن چپ اغلب بتدریج وخیم مى‌شود و در صورت تاخیردر عمل جراحى ، این بیماران مرگ و میر بالائى خواهند داشت.
در بیماران با نارسایی شدید آئورت و بدون علامت و داراى سایز و عملکرد مناسب بطن چپ(EF>55%) باید تست ورزشى قلبى ریوى انجام شود. در صورت بوز علائم تنگی نفس فعالیتی:
تعویض دریچه آئورت پیشنهاد می شود. درمان جراحى در بیمارانى که حتى قبل از پیدایش اختلال عملکرد بطن چپ دچار افت پیشرونده در ظرفیت ورزشى مى‌شوند، کاربرد دارد.
در بیماران با نارسایی شدید آئورت و بدون علامت و داراى عملکرد مناسب بطن چپ و تست ورزشى قلبى ریوى نرمال: باید با انجام تست ورزشى قلبى ریوى و اکوکاردیوگرافى داپلر حداقل هر ۶ ماه
مورد ارزیابى مجدد قرار بگیرند.
برای اغلب بیماران مسن: درمان دارویی توصیه می شود هرچند که در صورت تداخل علایم با فعالیت های روزانه زندگی عمل جراحی تعویض دریچه آئورت ضرورت می یابد.
علل و عوامل خطرساز بیماری نارسایی دریچه آئورت
