در تحقیقی که محققان دانشگاه ام.آی.تی انجام داده‌اند، مشخص شد در زمانی که فرد عطسه یا سرفه می‌کند، ابری گازی شکل ایجاد می‌شود که می‌تواند قطرات آلوده به بیماری را تا مسافتی به مراتب دورتر حمل کند. نتایج این یافته‌ها در نشریه فلوماشینز به چاپ رسیده است.
جان بوش، استاد ریاضیات این دانشگاه و یکی از مولفان این مقاله در این‌باره می‌گوید: “در زمان عطسه یا سرفه شما به نحوی وجود این قطرات را احساس کرده یا در زمانی که کسی در مقابل شما عطسه یا سرفه می‌کند، ریزش آنها را بر سر و صورت خود به خوبی در می‌یابید. اما هیچ نشانی از این ابر گازی شکل نیست. در واقع این ابر گازی شکل باعث آن می‌شود تا قطرات موجود در عطسه یا سرفه آن هم به ویژه انواع کوچک‌تر آنها مسافت طولانی‌تری را طی کنند.”
بر اساس این تحقیق مشخص شد، قطرات کوچک‌تری که در عطسه یا سرفه وجود دارند، می‌توانند در صورتی که به شکل گروه‌هایی مجزا از یکدیگر حرکت کنند تا مسافت‌هایی بسیار طولانی‌تر را طی کنند.
.jpg)
اما این واقعیت که قطرات مورد نظر ترجیح می‌دهند تا در هوا به صورت معلق باقی بمانند، این خطر را در بردارند که می‌توانند از طریق سیستم‌های تهویه هوا که در همه جا به وفور یافت می‌شوند، بیماری‌های حامل خود را به راحتی به همه جا منتشر کنند.
به گفته این گروه تحقیقاتی برای کاهش انتقال این عوامل بیماری‌زا، معماران و مهندسان لازم است تا طراحی محیط‌های کاری و همچنین سیستم‌های تهویه مطبوع هواپیماها را مورد تجدید‌نظر قرار دهند.
لیدیا بورویبا، یکی دیگر از مولفان این مقاله و استادیار بخش مهندسی راه و ساختمان و محیط در این دانشگاه می‌گوید: “برخلاف آن چه که تاکنون فکر می‌کردیم، با استفاده از این سیستم‌های تهویه به راحتی میکروب‌ها را در همه جا منتشر می‌کنیم.”
محققان با استفاده از تصویربرداری‌های سریع از عطسه و سرفه و همچنین با نمونه‌برداری‌های آزمایشگاهی و الگوبرداری‌های ریاضی توانستند تا به تحلیلی جدید از دورنمای مکانیک مایعات دست یابند.
بر اساس تحقیقات آنها مشخص شد که دنیای درون بدن ما بسیار متفاوت از آن چیزی است که علوم سنتی پیش‌بینی کرده بودند. برای مثال، قبل از انجام این تحقیق، محققان بر این باور بودند که قطرات خلط بزرگ‌تر مسافتی طولانی‌تر از قطرات کوچک‌تر طی می‌کنند، زیرا قانون جرم ضرب‌در سرعت چنین چیزی را ارائه می‌کند.
با این وجود، تمام این حقایق بر این اصل استوار است که قطرات از یکدیگر مجزا بوده و هیچ‌گونه ارتباطی نیز با یکدیگر ندارند.
آخرین تحقیقات صورت گرفته به ما نشان داد که ارتباط متقابل میان قطرات خروجی از دهان شخص و ابر گازی شکل مربوطه می‌تواند مسافت طی شده آنها را بسیار طولانی‌تر کند.
“با روشن شدن قانون دینامیک در این ابر گازی شکل، توانستیم این واقعیت را ارائه کنیم که در درون این ابر گازی شکل جریانی وجود دارد ـ قطرات کوچک‌تر به وسیله گردابی که در درون این ابر گازی شکل وجود دارد به درون آن کشیده شده و در نهایت این قطرات می‌توانند با کمک این ابر گازی شکل مسافت بیشتری را طی کنند، در حالی‌که قطرات بزرگ‌تر به کناری پرتاب می‌شوند.”
این تحقیق روشن کرد که سرفه یا عطسه “یک ابر شناور آشفته چند مرحله‌ای” است زیراکه این ابر قبل از آنکه بار قطرات مایع خود را تخلیه کرده با هوای اطراف خود ترکیب می‌شود.
بورویبا می‌گوید: “این ابر هوای محاصره شده را به درون خود کشیده و به رشد خود همچنان ادامه می‌دهد. …اما همچنان که این ابر به رشد خود ادامه می‌دهد، سرعت آن کاهش یافته و در نتیجه از توانایی کمتری در معلق نگه داشتن قطرات در درون خود برخوردار می‌شود. “در واقع یک چنین واقعیتی که قطراتی منفرد به صورت پرتابی به حرکت در می‌آیند را نمی‌توان به سادگی الگوبرداری کرد.”
منبع: زمان
مطلب مرتبط:
وقتی کسی توی صورتتان عطسه کرد! چی بخورید؟