بدن طی فرآیندی پروتئین‌ها را تجزیه کرده و به آمینو اسید‌ها تبدیل می‌کند. آمینو اسید‌ها ترکیب‌های ارگانیکی هستند که برای ایجاد پروتئین‌های جدید با یکدیگر ادغام می‌شوند. در حقیقت پروتئین‌ها و آمینو اسید‌ها عناصر اساسی شکل گیری سلول هستند.
منابع حیوانی تنها عامل تامین کننده پروتئین به حساب نمی‌آیند بلکه مواد خوراکی دیگری همچون آجیل، حبوبات، غلات و برخی سبزیجات منبع مهم تامین پروتئین مورد نیاز برای افرادی هستند که از خوردن مواد گوشتی پرهیز می‌کنند.
در مطلبی به معرفی برخی از سبزیجات حاوی مقدار قابل توجهی از پروتئین پرداخته است:
– سبزیجات سبز تیره رنگ و خام:
اسفناج و کلم حاوی میزان فراوانی پروتئین هستند. سبزیجات سبز تیره رنگ منبع غنی از دیگر مواد مغذی مهم از جمله کلسیم، پتاسیم و بتاکاروتن نیز به حساب می‌آیند. در فرآیند طبخ، میزانی از مواد مغذی موجود در سبزیجات از بین می‌روند اگرچه در این فرایند آسیبی به پروتئین وارد نمی‌شود. هر چند بهتر است این نوع از سبزیجات را به منظور حفظ مواد مغذی آن به صورت خام مصرف کرد.
کلم بروکلی:
این سبزی که به شکل یک درخت کوچک به نظر می‌آید حاوی ارزش غذایی فراوانی است و وجود میزان کافی از پروتئین در آن برای حفظ استحکام بدن و رشد آن اهمیت دارد. همچنین این سبزی منبع غنی از ویتامین A و C به حساب می‌آید.
آووکادو:
آووکادو، یک ماده غذایی کامل با ۱۴ ماده معدنی مفید برای تحریک رشد بدن مثل آهن و مس است که برای خون سازی مفیدند یا سدیم و پتاسیم موجود در آووکادو تعادل شیمیایی بدن را حفظ می‌کنند. این خوردنی که گاهی آن را به عنوان میوه هم مصرف می‌کنند به دلیل نداشتن نشاسته، قند خون را در طول روز متعادل نگه میدارد و بنابراین برای افراد دیابتی و افراد دچار هیپوگلیسمی (افت قند خون) مناسب است. آووکادو از نظر چربی خیلی غنی است در حالی که سایر میوه‌ها و سبزی‌ها این طور نیستند. همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین A، ویتامینهای گروه B و غنی از آنتی اکسیدانهایی مثل ویتامین E، C و لوتئین (رنگدانه گیاهی) است.
ذرت:
این ماده خوراکی منبع سرشاری از پروتئین و همچنین حاوی میزان فراوانی کاروتنوئید است. سبزیجات حاوی این ترکیب به کاهش خطر ابتلا به «دژنراسیون ماکولا» که یک عارضه چشمی است، کمک می‌کند.
سیب زمینی:
سرخ کردن سیب زمینی پروتئین آن را از بین نمی‌برد و پختن یا آب‌پز کردن آن محتویات کالری موجود در سیب زمینی را پایین می‌آورد.
نخود فرنگی:
مصرف این ماده خوراکی به دلیل دارا بودن میزان بالایی از پروتئین، کربوهیدرات‌ها، فیبر خوراکی و منیزیم برای حفظ سلامت توصیه می‌شود.
باقلا:
باقلا نیز همچون تعداد زیادی از سبزیجات دیگر به دلیل دارا بودن پروتئین می‌تواند منبع مناسبی برای تامین نیاز بدن به این ماده مغذی باشد.
عدس پخته:
عدس که در دسته حبوبات قرار دارد سرشار از پروتئین است. در حقیقت ۳۰ درصد از کالری عدس از پروتئین آن ناشی می‌شود و مصرف آن به دلیل دارا بودن فیبر خوراکی، مواد معدنی و ویتامین B توصیه می‌شود.
نخود:
از ویژگی‌های نخود نیز که در گروه حبوبات قرار دارد، دارا بودن حجم بالایی از پروتئین است.
منبع: ایسنا