درمان زخم دیابت با مراقبت های متداول

تعریف بیماری

بیماری دیابت یک نوع اختلال در سوخت وساز بدن است.به طوری که بدن در این اختلال قادر به استفاده کامل از قند نیست. دیابت یا بیماری قند هنگامی بوجود می‌آید که هورمون انسولین – عامل تنظیم‌کننده قندخون – یا به اندازه کافی در بدن تولید نمی‌شود یا بافت‌های بدن به آن به درستی پاسخ نمی‌دهند.

علائم بالینی دیابت عبارتند از:

۱–عدم توانایی در سوخت و کربوهیدراتها

۲–افزایش قابل ملاحظه گلوکز در خون

۳–دفع مقادیر مختلفی قند از ادرار

درمان بیماری

درواقع درمانی قطعی برای دیابت وجود ندارد وتنها میتوان آن را کنترل کرد که در مراحل حاد قرار نگیرد. اما برای زخم دیابت می‌توان درمان را درنظر گرفت.

درمان زخم‌های دیابتی به طرق مختلف انجام می‌گیرد:

مراقبت پا: که شامل مرطوب نگه داشتن محیط زخم با ا نتخاب ماده مناسب، همچنین خشک نگه داشتن لبه‌های زخم. در بیماران دیابتی وابسته به انسولین که مبتلا به زخم هستند، مراقبت‌ها حدود ۳ سال ادامه می‌یابد.

آنتی بیوتیک‌ها: آنتی بیوتیک‌ها حتی زمانی که عفونت‌ها بروز نکرده‌اند (پروفیلاکتیک) تجویز می‌شوند تا از بروز عفونت جلوگیری شود.

کنترل قند خون: یکی از عوامل ایجاد زخم‌های دیابتی، بالا بودن قند خون است. بالا بودن قند خون ایمنی را کاهش می‌دهد و بهبودی زخم را به تاخیرمی‌اندازد. کنترل قند خون چه به صورت تجویز دارویی و چه به صورت غذایی و همچنین تجویز انسولین به صورت کوتاه مدت زخم را بهبود می‌بخشد .

علل و عوامل خطرساز بیماری دیابت