آموزش عشق ورزی و عشق پذیری درکودکان چهار شرط اصلی دارد :
1–پدر و مادر عاشق یکدیگر باشند.
2-پدر و مادر به عشق بدون قید و شرط که تنها نوع عشق میان فرزند و والدین می تواند باشد، باور داشته باشند، یعنی او را فقط به خاطر اینکه هست بخواهند، نه به خاطر اینکه خوب است یا درس میخواند.
3-کودک مهم باشد، به این معنی که عقیده، نظر و خواسته او به همان اندازه مهم باشد که خواسته و نظر دیگر افراد مهم است.
4-درصورتی در خانه محبت و عشق اساس روابط خانوادگی میشود که دو چیز در خانه نباشد:
الف: دشمنی با هیچکس نباشد نه با عمه و خاله، نه با همسایه!!!
ب: قدرت و فرمان و دستور نباید باشد و آنچه که هست برای مدیریت است، قانون برای مدیریت خانه و خانواده، نه برای دستور دادن یا فرمانروایی!!!
در این حالت، انسان در بزرگسالی، به عشق واقعی میرسد و آن را در خود پرورش میدهد.
راه دوم این است که اگر در هشت سال اول این بذر توانایی عشق ورزی و عشق پذیری در فرد کاشته نشود، میتوان پس از هجده سالگی، با ویژگی های خاصی، این توانایی را آموخت و ظرفیت عشق ورزی را در خود به وجود آورد.
در واقع عشق نوعی موهبت و والاترین احساس انسان است که به جهان رنگ و چهره خاصی میدهد که حتما آن را باید آموخت.
مطالب مرتبط :
در ابراز عشق بدون شرط به فرزندان تا چه حد توانا هستید؟