گال یک بیماری پوستی است که با خارش پوست خود را نشان می دهد و عامل آن یک جاندار بسیار ریز است که هشت پا دارد و در زیر پوست حفراتی را ایجاد کرده و در این حفرات تخم گذاری می کند و باعث خارش پوست می شود. این جاندار، مایت (Mite) نامیده می شود. در اثر خارش شدید که خصوصا شب ها هنگام خوابیدن به اوج خود می رسد، فرد شدیدا خود را می خاراند که همین باعث ایجاد زخم هایی در سطح پوست می شود.
معاینه پوست، آزمایش میکروسکوپی پوست برای ثابت کردن وجود مایت های ریزی که باعث بیماری جرب میشوند و بیوپسی پوست (نمونه برداری) از جمله روشهای تشخیصی بیماری گال است. در عین حال پمادهای دارویی تجویز شده توسط پزشک مثل پرمترین 5 درصد، بنزیل بنزوات، سولفور درپترولاتوم از رایج ترین درمان های بیماری گال محسوب میشوند. البته پماد باید تمام بدن را بپوشاند. معمولا هم درمان گال حدود یک هفته طول می‌کشد. همچنین همه اعضای خانواده، حتی اگر علائمی را نشان ندهند، باید تحت معاینه پزشک قرار بگیرند.
تنها روش پیشگیری این است که از تماس با افراد آلوده و وسایل آنها خودداری کنید. اگر به سفر رفتید یا مجبور به اقامت در مکان‌هایی شدید که از بهداشت آنها اطمینان چندانی ندارید، برای کاهش احتمال ابتلا به گال تا حد ممکن از لوازم تمیز و شخصی خودتان مانند ملحفه، پارچه، روفرشی یا پتوهای شخصی استفاده کنید. استفاده از ملحفه‌های یکبار مصرف در سفر هم می‌تواند تا حدی کمک‌کننده باشد. البته اگر مکانی آلوده به گال باشد، با استفاده از لوازم شخصی تنها تا حدی می‌توان جلوی ابتلا به بیماری را گرفت و صددرصد نمی‌توان از عدم ابتلا مطمئن بود.
این بیماری در تمام دنیا پراکنده است و در بین تمام گروه های سنی یافت می شود و در اثر تماس مستقیم پوستی با فرد مبتلا و غالبا با به اشتراک گذاشتن لباس ها و یا ملحفه ها گسترش می یابد. البته شیوع بیماری گال بیشتر در خانه های سالمندان، مراکز نگهداری سالمندان و مراکز نگهداری کودکان و یا مهدکودک ها است. در عین حال، حیوانات خانگی و به طور کلی تمامی حیوانات نمی توانند باعث انتشار این بیماری در انسان شوند. احتمال مبتلا شدن به این بیماری توسط استخرهای شنا نیز بسیار کم است. همچنین تماس با وسایل شخصی افرادی که دارای گال خشک و سفت هستند، موجب انتقال این بیماری نمی شود.
- احساس خارش که به خصوص شب ها بدتر می شود.
- ایجاد بثورات پوستی به خصوص بین انگشتان
- زخم (خراش) بر روی پوست در اثر خاراندن و کندن
- خطوط نازک مداد مانند روی پوست
- مایتها ممکن است بر روی پوست نوزاد نیز منتشر شوند و جوش هایی روی تنه نوزاد و یا تاول های کوچکی روی کف دست ها و یا پاهای نوزاد ایجاد کنند.
عدم درمان جرب و به دنبال آن خارشهای شدید می تواند باعث ایجاد عفونت ثانویه پوست مانند زرد زخم شود. برخی از افراد می‌پرسند اگر گال با اگزما یا حتی گزیدگی حشره اشتباه گرفته شود و اقدام به درمان نکنند، چه مشکلاتی در آینده ایجاد می‌شود؟ در پاسخ باید گفت که خارش شدید و غیر قابل‌تحمل گال حتما فرد را وادار به مراجعه به پزشک می‌کند و اجازه مزمن شدن بیماری را نمی‌دهد. البته متاسفانه ممکن است افرادی که مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای هستند و سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، مبتلا به بیماری گال در احشای خود شوند و گال در بخش‌های داخلی بدن آنها هم منتشر شود. در این صورت امکان مرگ‌ومیر در اثر ابتلا به گال‌های احشایی، ندولر یا گال‌های نروژی وجود دارد. به همین دلیل توصیه می‌شود حتما در صورت شک به ابتلا به گال، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید تا اقدام‌های درمانی لازم برای شما و خانواده‌تان انجام شود.