هر گونه تغییر مادرزادی در مفصل ران را دیسپلازی میگویند. دیسپلازی مفصل ران میتواند شدت های مختلفی داشته باشد. در شدیدترین حالت بیمار دچار دررفتگی مادرزادی مفصل ران است. در این بیماری سر استخوان از درون حفره استابولوم خارج شده است. دررفتگی مادرزای نیاز به درمان فوری دارد و در صورت شروع درمان در سنین نوزادی نتایج درمان آن بسیار خوب خواهد بود.
درمان این بیماران نوعی عمل جراحی بازسازی مفصل ران است. در این نوع جراحی پزشک ارتوپد شکاف هایی در استخوان اطراف حفره استابولوم ایجاد کرده و آن را در جهت مناسب میچرخاند بطوریکه شیب آن کاهش یابد. مصرف داروی مسکن در این بیماران باید بصورت روزانه باشد. متاسفانه اکثر بیماران در مقابل مصرف داروی مسکن مقاومت کرده و آنرا درمان محسوب نمیکنند ولی این فکر اشتباه است. مصرف نکردن مسکن موجب فشار عصبی میشود و این فشار عصبی خود شدت درد را افزایش میدهد.
ندارد.فقط در مواردی که علت قرار دادن نادرست کودک بعد از زایمان است قابل پیشگیری است.
دیسپلازی
مفصل ران یک عارضه چند عاملی است.
عوامل فیزیولوژیکی شامل:
1. تاریخچه فامیلی مثبت (20%)
2. شُلی عمومی لیگامان ها
3. استروژن مادری و سایر هورمونهای ایجاد کنندۀ شُلی در لگن
4. غالب بودن جنس مونث(9به1)می باشد
عوامل مکانیکی نیز شامل:
زایمان اول
نمایش بریچ
وضعیت قرار دادن بچه بعد از زایمان می باشد
بیماری
در شدیدترین حالت در صورت عدم درمان بیمار دچار دررفتگی مفصل ران میشود و یا