جوش زدن(آکنه) یا به دلیل افزایش تولید چربی توسط غدد چربی پوست است یا به علت کاهش تخلیه غدد چربی و در نتیجه تجمع چربی و فولیکول‌هاست و از نظر علمی هیچ ارتباطی با تغذیه افراد ندارد. جوش زدن ارتباطی با تغذیه و مصرف
درمان بثورات ویروسی یا باکتریایی، به علت آن بستگی دارد. در بسیاری از بیماران مبتلا و افرادی که دارای علائم خفیفی هستند، از آنجایی که مدت بیماری محدود است، پس نیازی به درمان ندارند. اگر بیماری بر اثر وجود باکتری و یا دیگر عفونت ها بوجود آمده باشد، پزشک آنتی بیوتیک را تجویز می کند. اگر لازم باشد، پزشک برای کاهش تب و درد و تسکین خارش دارو تجویز می کند. برای کاهش خارش و آرام کردن پوست، از کرم های مرطوب کننده استفاده کنید.
استفاده از کرم های مرطوب کننده, استراحت کافی داشته باشید. مایعات زیادی بنوشید.پوست را تمیز نگه دارید.
ویروسها و باکتری ها و پوست چرب از عوامل خطرسازند. این بثورات غالبا به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی، واکنش به سم تولید شده توسط بدن و یا آسیب پوست در اثر بیماری های خودایمنی ایجاد می شوند. داروها به خصوص آنتی بیوتیک ها و دارو های ضدالتهاب غیر استروئیدی نیز بوجود آورنده بثورات پوستی هستند. آبله مرغان، ویروس های سرماخوردگی (رینوویروس)، جوش های یک طرفه دوران کودکی، بیماری کاوازاکی، بیماری حصبه، هپاتیت ویروسی و مننژیت نیز از علل ایجاد بثورات پوستی هستند.
در تنه، بازوها و پاها ظاهر می شوند. در برخی بیماران قبل از ظهور جوش ها، علائمی مانند بثورات پوستی، تب، بی قراری و خستگی، زودرنجی، سردرد، سرفه، گلودرد، آبریزش بینی، بی اشتهایی، دل درد و دردهای عضلانی در بدن بوجود می آید.
علاوه بر احساس خارش،جوشها، کل بدن را می پوشانندو ظاهر زشتی را ایجاد میکنند.