آلزایمر

نوعی اختلال مغزی است که فرد مبتلا را به فراموشی دچار می‌سازد. در این بیماری، سلولهای مغز به تدریج تخریب شده و فرد دچار فراموشی می‌شود، به طوریکه دیگر قادر نیست خاطرات گذشته را به یاد بیاورد یا رویدادهای جدید را در مغز خود شکل دهد.

اگر چه بیماری آلزایمر درمان ریشه کن کننده ندارد، اما درمانهای موجود قادرند روی مسیر بیماری اثر کند کننده و کنترل کننده داشته باشند. درمان های داروئی به دو دسته تقسیم می شود:

عواملی چون تغذیه سالم، ورزش و کنترل وزن از بروز این بیماری جلوگیری می‌کند.

1. مهمترین عامل، سن است. مطالعات نشان داده ، میزان ابتلا به این بیماری برای کلیه سنین1درصد، ولی برای افراد 65 سال و بیشتر 5 درصد است. این میزان پس از 65 سالگی به ازای هر 5 سال افزایش عم، دو برابر می شود.
2. عامل دیگر ارث است. 40 درصد از مبتلایان به آلزایمر از دخالت عوامل ارثی ، به این بیماری مبتلا گشته‌اند.
3. عواملی از قبیل ضربه‌ها یا آسیب‌هایی که به جمجمه وارد می‌شود ، دیابت، عدم تحرک، داشتن وزن اضافی، افزایش فشار خون و کلسترول در بروز و پیشرفت این بیماری نقش دارند.
4. رژیم غذایی سرشار از کالری و چربی نیز، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را در افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد هستند  افزایش می‌دهد.

پیشرفت بیماری را به 3 مرحله می توان تقسیم کرد:

بیماری آلزایمر نهایتاً بر تمام جنبه‌های زندگی فرد مانند فکر کردن، احساسات و اعمال اثر می‌گذارد . این اثرات در افراد متفاوت است. بسیار دشوار است که ترتیب علائم یا سرعت بیماری را در هر شخص پیش بینی کرد. بیماری بر روی موارد زیر تاثیر می‌گذارد.