آنوریسم آئورت شکمی

آنوریسم آئورت شکمی به ناحیه ای ضعیف و برآمده در قسمت تحتانی آئورت (اصلی ترین سرخرگی که به بدن خون رسانی می کند) اطلاق می‌شود. آئورت که ضخامت آن به اندازه یک شلنگ باغبانی است، از قلب شروع شده و تا وسط قفسه سینه و شکم امتداد می یابد. آنوریسم آئورت شکمی در صورت پارگی ممکن است موجب خونریزی مهلک شود، زیرا آئورت اصلی ترین رگی است که به بدن خون رسانی می‌کند. اگرچه ممکن است ابتلا به آنوریسم آئورت شکمی علامتی نداشته باشد، اما با خبر شدن از ابتلا به آنوریسم آئورت شکمی می‌تواند رعب آور باشد.

درمان دارویی:در صورت اندازه ی ثابت آنوریسم براساس تصویربرداری داپلکس اولتراسوند سریال ، فشار خون به دقت به دلیل ارتباط میان افزایش فشار سیستولیک (بیش از ۱۰۰ میلی متر جیوه) و پارگی آنوریسم ، مورد پایش قرار می‌گیرد.

بهترین رویکرد پیشگیری از آنوریسم آئورتی حفظ سلامت شریان های خونی است. این به معنای بکار بندی گام های ذیل است:

اکثر آنوریسم های آئورتی مربوط به بخشی از آئورت است که واقع در ناحیه شکم است. اگرچه علت دقیق آنوریسم آئورت شکمی نامشخص است اما شایع ترین علت آنوریسم آئورت شکمی ، آترواسکلروز است. از عوامل خطرزای دیگر آنوریسم آئورت شکمی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آنوریسم آئورت شکمی اغلب به آهستگی رشد می کند و معمولاً نشانه ای ندارد که این امر تشخیص آنرا دشوار می سازد. برخی از آنوریسم ها هیچگاه دچار پارگی نمی شوند. بسیاری از آنها در ابعاد کوچک رشد کرده و کوچک باقی می مانند و این در حالیست که بسیاری از آنها نیز به مرور زمان رشد می کنند. برخی از آنوریسم ها به آهستگی بزرگ می‌شوند، در حودود یک اینچ (1.2 سانتی متر) در سال. دسته دیگر نسبتاً سریعتر رشد می‌کنند که این امر موجب افزایش خطر پارگی می‌شود. پیش بینی سرعت بزرگ شدن آنوریسم آئورتی امریست دشوار.

چاک های موجود بر دیواره آئورت و پارگی آنوریسم از مهمترین عوارض آنوریسم آئورت شکمی هستند. یک آنوریسم آئورتی که دچار پارگی شده ممکن است به خونریزی داخلی مهلکی منجر شود. بطور کل، هرچه آنوریسم بزرگتر باشد خطر پارگی آن نیز بیشتر است.از دیگر عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: