نفروپاتی دیابتی

کلیه‌ها از مهم‌ترین دستگاه‌های داخلی بدن به شمار می‌روند. وظیفه‌ی اصلی آن‌ها دفع مواد زائد از خون است. هر کلیه حاوی میلیون‌ها تصفیه‌خانه کوچک است که گلومرول خوانده می‌شوند. وقتی خون از کلیه ها عبور می‌کند، این تصفیه خانه‌های کوچک مواد لازم برای بدن را از مواد زائد جداکرده و مواد زائد را ازطریق ادرار به خارج از بدن هدایت می‌کنند. لوله‌هایی به نام مجراهای کلیوی، ادرار تشکیل شده را از کلیه‌ها به مثانه می‌برند و به این ترتیب ادرار توسط مجرای ادراری از مثانه خارج می‌شود. نفروپاتی دیابتی (بیماری کلیوی ناشی از دیابت) پدیده ای مزمن و پیشرفته است که در نزدیک به 3/1 از بیماران دیابتی ایجاد می شود. مبتلایان به دیابت نوع دو وقتی دچار میکروآلبومینوری (دفع آلبومین از راه ادرار) می‌شوند، 2 تا 4 برابر بیشتر با خطر مرگ روبه‌رو می‌شوند. اگر فشارخون نیز مزید بر علت شود، خطر مرگ و میر باز هم مضاعف خواهد شد. چیزی حدود 25 تا 40 درصد دیابتیک‌های نوع یک و در حدود 5 تا 40 درصد دیابتیک‌های نوع 2 سرانجام به بیماری‌ کلیوی دچار خواهند شد. بالای 20 درصد مبتلایان به دیابت نوع دو، در همان زمان تشخیص، آسیب کلیوی دارند و حدود 40 درصد آنها بعد از 10 سال عاقبت به مشکل کلیوی دچار می‌شوند. بیش از 80 درصد دیابتیک‌های کاندیدای پیوند کلیه، از نوع2 هستند.

در مرحله نفروپاتی دیابتی خفیف کنترل فشار خون و کنترل قند خون کمک کننده است اما در مراحل پیشرفته دیالیز تنها راه درمان است

در مراحل اولیه گرفتاری کلیوی در بیماران دیابتی و زمانیکه دفع پروتئین هنوز کم است

سابقه خانوادگی پرفشاری خون، والدین مبتلا به ضایعات کلیوی دیابت (که خطر عوارض را در فرزندان خود، افزایش می‌دهند)، نژاد سیاه، کشیدن سیگار و کنترل بد دیابت.

باد کردن ( ورم کردن )‌ صورت ، اندام ها ( پاها )
اضافه وزن غیرارادی
کاهش اشتها
از دست دادن وزن غیرارادی ( بخاطر از دست دادن پروتئین بدن و مصرف پروتئین عضلات و … )
تهوع ،‌ استفراغ
خستگی ، حال عمومی بد ، سردرد ، سکسکه های مکرر ،‌ خارش بدن
فشار خون بالا
تشنگی ، پرنوشی ، زیاد ادرار کردن ( در مراحل ابتدایی بیماری )

افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی