نارسایی دریچه آئورت یعنی عدم کفایت دریچه آئورت در عملکرد یکطرفه که به خون اجازه می دهد که به سمت عقب به داخل بطن چپ پس بزند که این امر از یکطرف سبب کاهش جریان خون به سمت احشا، بافت ها و اندام های محیطی می شود و از طرف دیگر باعث افزایش حجم داخل بطن چپ شده که موجب افزایش بار قلب و در نتیجه بزرگی و افزایش ضخامت قلب چپ (هیپرتروفی بطن چپ) می شود. در طى مراحل اولیه بیماری، قلب از طریق هیپروتروفى برونگرا (eccentric)، افزایش حجم دیاستولى بطن چپ را جبران مى‌کند. این بیماران داراى قلب بزرگ، کسر جهشى خوب، حجم‌هاى دیاستولى بالا و فشارهاى دیاستولى طبیعى هستند. با ادامهٔ اتساع بطنی، عملکرد سیستولى بطن چپ به‌تدریج مختل مى‌گردد. بروز نارسائى میترال باعث اتساع دهلیز چپ و افزایش فشارهاى دهلیز چپ و ریوى مى‌شود. از آنجا که جریان خون شریان کرونر نسبت مستقیمى با فشار خون دیاستولى دارد، جریان خون کرونرى کاهش مى‌یابد که مى‌تواند به ایسکمى میوکارد بیانجامد. نشانه‌هاى ایسکمى میوکارد در اواخر سیر بیمارى رخ مى‌دهند و معمولاً با فعالیت یا برادیکاردى (آنژین شبانه) ایجاد مى‌شوند. نارسائى آئورت به اتساع قابل ملاحظهٔ بطن، چپ و نارسائى ثانویهٔ میترال منتهى مى‌گردد.
موارد خفیف تا متوسط نارسایی آئورت، با درمان طبی و درمان برخی عوامل خطر پیشرفت سریع بیماری مثل درمان شدید و جدی فشارخون بالا، یگیری میشوند. در کل دارویی برای پیشگیری از پیشرفت نارسایی آئورت نداریم و درمان دارویی کمک زیادی به این بیماران نمیکند.مگر موارد AR روماتیسمی که با مصرف پنی سیلین بنزاتین۱٫۲ میلیون واحدی عضلانی ماهانه بطور موثری از پیشرفت اختلالات دریچه ای جلوگیری میکند. داروی بلوک کننده کانال کلسیمی شاید بتواند نباز به جراحی تعویض دریچه آئورت را به تاخیر بیندازد. داروهاى متسع‌کنندهٔ عروقى و دیورتیک در بیماران مبتلاء به اختلال عملکرد بطن چپ لازم مى‌باشند و داروى دیژیتال در تمام بیماران داراى بطن‌هاى متسع داده می شود.
رعایت مناسب بهداشت دهان و مراقبت های منظم از دندان، مراجعه دوره ای به دندانپزشک
تب روماتیسمى شایع‌ترین علت نارسائى آئورت (AR) است و اغلب همراه با بیمارى دریچهٔ میترال مى‌باشد. بیمارى‌هاى بافت همبند (مثل مارفان) و اتساع قوس آئورت (آنوریسم آئورت) و یا عفونت دریچه (آندوکاردیت) از علل ناشایع نارسائى آئورت (AR) محسوب مى‌شود. در این همه این بیماری ها، لت های دریچه آئورت به علت فاصله یافتن از هم یا پارگی لیف لت ها و یا ایجاد بافت های سفت و اسکاری ناشی از عفونت ها یا بافت فیبروزی بطور مناسب بسته نمی شود.
تنگی نفس به دنبال فعالیت
نارسایی قلب