رباط متقاطع جلویی، یکی از رباط‌های مهم مفصل زانو است. رباط متقاطع جلویی معمولاً رباط صلیبی جلویی (قدامی) نیز خوانده‌می‌شود. این رباط ازجمله رباط‌هایی است که به هنگام فعالیت‌های شدید آسیب می‌بیند.در ورزشکاران حرفه‌ای پارگی رباط متقاطع جلویی شایع است و به پارگی
به طورکلی درمان رباط صلیبی قدامی(ACL) به دو صورت غیرجراحی یا جراحی است.فیزیوتراپی در هر دو روش غیرجراحی و جراحی(گاهی حتی قبل از عمل جراحی)جهت تسریع و افزایش کیفیت روند درمانی موثر است.مهمترین اهداف فیزیوتراپی عبارتنداز:
اگر برحسب تصادف زانوی شما دچار حادثه شد,برای جلوگیری از آسیب بیشتر به مفصل و تا تشخیص قطعی باید از ادامه ورزش خودداری کرد. یک پیچ خوردگی حاد زانو را باید بعد از معاینه بالینی بلافاصله با بانداژ فشاری درمان کرد تا باعث توقف خونریزی شده و ورزشکار باید از عصا استفاده کرده و وزن خود را بر روی زانو نیاندازد و در اولین زمان ممکن به متخصص زانو مراجعه کند.
هنگامی رباط متقاطع جلویی پاره می شود که در اثر ضربه انتهای فوقانی درشت نی(تیبیا) نسبت به ران(فمور) به سمت جلو رانده شود یا زانو شدیدا به سمت عقب حرکت کند و در عین حال چرخش کند.شایع ترین مکانیسم پارگی رباط متقاطع جلویی (صلیبی قدامی)چرخش زانو به خارج به همراه والگوس(انحراف زانو به داخل) زانو است. در زمانی که فرد بر روی اندام مربوطه تکیه دارد و به صورت ناگهانی به سمت مقابل می چرخد و تغییر جهت می دهد.محل پارگی ممکن است در ناحیه اتصال این رباط به انتهای تحتانی ران , انتهای فوقانی درشت نی و یا در وسط باشد.
معمولا افراد آسیب دیده عنوان می کنند که زمان آسیب در حین چرخش شدید و ناگهانی زانوصدایی از زانویشان شنیده اند و بلافاصله دچار درد شدید زانو شده اند .
عوارض احتمالی پس از جراحی :