افرادی که اختلال خفیف شناختی مبتلا به فراموشی دارند (aMCI) تا دو برابر نسبت به افراد هم‌سن خود بیشتر در معرض خطر آلزایمر هستند. هرچند هیچ آزمایشی به طور قطعی نتوانسته پیش‌بینی کند که آلزایمر در چه کسانی وخیم‌تر می‌شود، اما تحقیقات اخیر نشان داده است محققان در تلاشند تا یک شاخص بیولوژیکی را شناسایی کنند که بتواند تصویری دقیق‌تر از کسی ارائه دهد که بیشتر در معرض این خطر است.
حافظه مخدوش اپیزودیک، در واقع قابلیت حفظ و نگهداری حافظه یا خاطره‌ی جدید است مانند آخرین گفت و گوها، رویدادها و یا قرارهای آتی که نشانه‌ی بارز آلزایمر محسوب می‌شود. در حالی‌که اختلال خفیف شناختی، یک وضعیت بالینی شناخته‌شده مابین روند سالخوردگی طبیعی و سالم و بیماری آلزایمر است، اختلال ملایم شناختی مبتلا به فراموشی نوع خاصی از اختلال است که به علت وجود کمبودهایی در حافظه‌ی اپیزودیک رخ می‌دهد.
روش‌های تشخیصی این اختلال که با استفاده از تکنولوژی الکتروآنسفالوگرافی انجام شد، روشی دردسترس‌تر و غیرپیشرونده نسبت به سایر روش‌های موجود مانند MRI و یا تزریق مایع نخاعی است که می‌تواند واکنش‌های عصبی را در افراد شرکت‌کننده‌ای که آزمایش حافظه‌ی معنایی یا حافظه‌ی طولانی‌مدت رویشان انجام می‌شود اندازه‌گیری و شناسایی کند.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که اختلال خفیف شناختی مبتلا به فراموشی داشتند با صحت و دقت کمتر و تقریبا کندتر نسبت به افرادی که تحت کنترل بودند در کارهایی که با حافظه‌ی معنایی ارتباط داشت عمل کردند. نتایج الکتروآنسفالوگرافی فعالیت با تاخیر مغز را در حین انجام فعالیت‌ها ثبت کرد. در حالی که محققان میزان عملکرد را در ارزیابی حافظه معنایی مد‌نظر قرار دادند، به این نتیجه رسیدند که هرچقدر عملکرد حافظه‌ی معنایی بدتر شود، میزان تأخیر فعالیت‌هایی که در دستگاه الکتروآنسفالوگرافی ثبت می‌شود بیشتر است.
(منبع: allhealthsite)
آیا خوردن لبنیات روزانه می‌تواند از بروز آلزایمر پیشگیری کند؟