معمولاً به خانم‌ها توصیه نمی‌شود که در دوران بارداری ایبوپروفن مصرف کنند و باید حواستان باشد که خصوصا در سه ماهه‌ی سوم بارداری از مصرف آن پرهیز کنید.
به مانند بسیاری داروهای دیگر٬ ایبوپروفن جزو دسته‌ی داروهای آسیب‌زا در بارداری قرار می‌گیرد و سازمان دارو و غذای جهانی هم این مسئله را تأیید کرده است. مصرف ایبوپروفن در سه ماهه سوم بارداری در دسته‌بندی D قرار می‌گیرد. این بدان معناست که مصرف آن در سه ماهه سوم می‌تواند به نوزاد آسیب وارد کند.
این مشکلی است که برای اکثر داروهایی که توسط سازمان دارو و غذای جهانی از این سیستم دسته‌بندی خارج شده‌اند وجود دارد. در این فاصله٬ پرستاران و پزشکان باید تمام شواهد موجود را برای هر دارو در نظر داشته تا بتوانند این مسئله را تشخیص دهند که آیا یک دارو ارزش آن را دارد که با توجه به عوارض و خطراتش٬ مصرف شود یا نه.
خود داروی ایبوپروفن و تأثیر آن در دوران بارداری به خوبی شناسایی نشده است. در عوض تحقیقات زیادی بر روی تأثیرات ایبوپروفن همراه با سایر داروهایی که از یک خانواده هستند (منظور داروهای ضدالتهاب بدون استروئید است) مانند آسپیرین و ناپروکسن صورت گرفته است.
معمولا ایبوپروفن به دلایل متعددی در سه ماهه‌ی سوم بارداری تجویز نمی‌شود. از همه مهم‌تر این است که احتمال دارد باعث ایجاد مجرایی در قلب جنین شده که زودتر از موعد بسته شود و این به آسیب قلبی یا ریوی و حتی مرگ می‌انجامد. مصرف ایبوپروفن یا داروهایی از این دست در هفته‌های آخر بارداری با کم شدن میزان مایع آمنیوتیک مرتبط بوده و نگرانی دیگر این است که این داروها می‌تواند زایمان را طولانی کرده یا به تأخیر بیاندازد.
برخی شواهد نشان می‌دهد که مصرف ایبوپروفن در سه ماهه‌ی نخست بارداری به طور مختصری خطر بچه‌دار شدن با نقص‌ها و کمبودهای زایمانی را بالا می‌برد. با این حال این تحقیقات ضعف‌ها و کاستی‌های بسیاری دارد.
(منبع: mayoclinic)
بدن در دوران بارداری چه تغییراتی می کند؟