محققان طی دو دهه تحقیق دریافته‌اند که بین افسردگی و بیماری پارکینسون ارتباط وجود داشته و در واقع می‌شود گفت از نخستین علائم پارکینسون و برخی بیماری‌های دیگر، افسردگی است.
بیماری پارکینسون، اختلال پیشرونده‌ی دستگاه عصبی است که بر حرکات یک فرد، اعم از صحبت کردن و نوشتن او تأثیر می‌گذارد. از طرفی این بیماری می‌تواند مشکلات شناختی، مشکلات عصبی‌رفتاری و اختلالات حسی به همراه داشته باشد.
تحقیقات نشان می‌دهد افسردگی در افرادی که بیماری پارکینسون دارند نسبت به سایر افراد شایع‌تر است. اختلالات رفتاری تأثیر عمده‌ای بر کیفیت زندگی به لحاظ سلامتی داشته و می‌تواند در وخیم‌تر شدن عملکردهای شناختی و حرکتی دخیل باشد.
محققان دریافته‌اند افرادی که افسردگی دارند ظرف یک سال بیماری پارکینسون در آنها حدود ۳.۲ برابر بیشتر از افرادی که افسردگی ندارند پیشرفت می‌کند. آنها بعد از ۱۵ الی ۲۵ سال به این نتیجه رسیدند افرادی که افسردگی دارند میزان پیشروندگی پارکینسون در آنها تا ۵۰ درصد بیشتر خواهد شد.
اگر افسردگی فرد شدید باشد، میزان پیشروندگی پارکینسون هم در او بالاتر خواهد بود. مثلا آن دسته از افرادی که به خاطر افسردگی حدود ۴ یا ۵ بار در بیمارستان بستری شده‌اند تا ۴۰ درصد احتمال پیشرفت پارکینسون در آنها نسبت به افرادی که فقط ۱ بار به خاطر افسردگی بستری شده‌اند بیشتر است.
این یافته‌ها شواهد و مدارک بیشتری درباره‌ی ارتباط این بیماری‌ها به ما نشان می‌دهد. پروفسور نورداستروم در این باره می‌گوید: اگر گفته می‌شود که این بیماری‌ها جدا از هم بوده اما به یک دلیل ژنتیکی یا عوامل محیطی مشترک رخ می‌دهند، پس باید انتظار داشته باشیم که هر دو در یک گروه مشترک قرار بگیرند در حالی‌که این‌طور نیست. ایشان در ادامه گفت که افسردگی و یا درمان‌های ضدافسردگی می‌تواند خطر بیماری پارکینسون را افزایش دهد، افسردگی می‌تواند از نخستین علائم پارکینسون باشد و یا هر دوی این بیماری‌های می‌توانند عوامل مسبب محیطی یکسانی داشته باشند.
(منبع: Mayoclinic)
نکاتی درباره‌ی بیماری پارکینسون که تاکنون نمی‌دانستید
سلام من ۲۴ سال سن دارم و زن هستم خیلی ناراحتم استرس دارم نمیدونم چیکار کنم هر شبی که میخوابم از شوهرم خجالت میکشم چون موهای خیلی خیلی کم پشتی دارم کمک کنید لطفأ یه بچه چهار سالی دارم زندگی به خاطر همیین میترسم بهم بخوره زندگیمو خیلی دوست دارم... لطفأ جواب بدین چیکار کنم ...