چرا زنان سه برابر بیشتر از مردان دچار میگرن می‌شوند؟

میگرن را به عنوان یکی از ۲۰ بیماری شاخص در پزشکی می‌شناسند. اخیرا محققان دریافته‌اند که بین تجارب نامطلوب دوران کودکی (ACE) و میگرن و نیز سردردهای تنشی ارتباط‌هایی وجود دارد. این آمار در بین افرادی که اختلالات احساسی‌عاطفی دارند حدود ۲۴ درصد گزارش شده است. طی تحقیقی دیگر مشخص شده که خشونت خانگی در دوران کودکی هم خطر میگرن را افزایش می‌دهد. سابقه‌ی سوء‌استفاده‌ی جنسی هم با بروز سردرد‌های طولانی و مزمن در افراد ارتباط مستقیم دارد.  البته دلایل این ارتباط هنوز به طور کامل مشخص نیست. آسیب‌هایی که فرد در سنین پایین متحمل می‌شود با اختلالاتی در سیستم آدرنال- هیپوفیز- هیپوتالاموس او همراه است. این سیستم، واکنش‌های جنگ و گریز و یا واکنش‌های بدن را در مقابل ترس تنظیم می‌کند. در این سیستم، وقتی مغز با خطر روبرو می‌شود بلافاصله تحریک شده و سیگنال تولید هورمون‌های اضطراب را در بدن منتشر می‌کند که به مراتب باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب می‌شود.
سردردهای میگرنی با واکنش‌های جنگ و گریز و اختلالات مربوط به تشویش بدن ارتباط دارد و معمولا هنگام اختلال در سیستم خود‌ایمنی بدن (شرایطی که در آن اعصاب بدن باعث بروز واکنش‌های جنگ و گریز می‌شود) خود را نشان می‌دهند. بالا رفتن ضربان قلب، حالت تهوع و پیچش معده، گرفتگی رگ‌ها حساسیت زیاد به نور و صدا و بو بخشی از علائم این سردرد هستند. 
بین تنظیم هورمون‌های مختلف بدن هم ارتباطاتی وجود دارد (در برخی از زنان، میگرن در دوران بلوغ و نیز دوران قاعدگی شدیدتر می‌شود). تحقیقات نشان می‌دهد که در بین زنان خصوصا زنانی که مشکلاتی در تنظیم میزان استروژن آنها و تأثیرش بر عملکرد آدرنال-هیپوفیز-هیپوتالاموس وجود دارد، میگرن شایع‌تر است و این باعث می‌شود میزان افسردگی و تشویش در زن‌ها بیشتر شده که این به تنظیمات هورمونی آنها برمی‌گردد.
سروتونین، که یک ماده‌ی شیمیایی کاملا شناخته‌شده برای تنظیم اضطراب و دلهره و عملکرد‌های معده و روده است، نقش مهمی در تحریک میگرن ایفا می‌کند. مسدودکننده‌های بتا هم که واکنش‌های سمپاتیک را در بدن خنثی می‌سازد برای پیشگیری از بروز میگرن بسیار مفیدند.
(منبع: allhealthsite)

علائم و نشانه های میگرن