سل، یک بیماری قابل پیشگیری و درمان‌پذیر است. البته اگر به محض بروز علائمش، بتوان آن را شناسایی و درمان کرد. در کشورهای توسعه‌یافته مانند بریتانیا و ایالات متحده این بیماری شیوع کمی دارد. این یعنی افرادی که در این کشورها زندگی می‌کنند نیازی نیست برای پیشگیری از عفونت این بیماری اقدام احتیاطی خاصی انجام دهند. اما به آن دسته از افرادی که می‌خواهند به مناطقی سفر کنند که شیوع این عفونت در آنجا بیشتر است، پیشنهاد می‌شود که برخی اقدامات را برای پیشگیری انجام دهند.
واکسن سل
واکسن باسیلوس کالمته-گوئرین (BCG) واکسنی است که می‌تواند با سل مبارزه کند. این واکسن در کشورهایی که بیماری در آن بسیار شایع است، به تمام کودکان تزریق می‌شود. در کشورهایی مانند بریتانیا که شیوع این بیماری کمتر است، این واکسن تنها به افرادی تزریق می‌شود که ممکن است در معرض ابتلا به این بیماری باشند.
واکسن BCG برای چه کسی تجویز می‌شود؟
در حال حاضر، واکسن BCG برای سه گروه اصلی از افراد تجویز می‌شود: گروه اول بچه‌هایی هستند که در مناطقی به دنیا می‌آیند که میزان سل در آنجا بالاست. تست پوست مانتوکس برای این دسته از بچه‌ها در شرایطی که واکسن به آنها تزریق می‌شود نیاز نخواهد بود.
گروه دیگری که به واکسن BCG نیاز دارد شامل بچه‌های زیر ۱۶ سالی هستند که یک یا چند پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ دارند و در کشورهایی به دنیا آمده‌اند که میزان سل در آنها زیاد بوده و در زمان کودکی واکسینه نشده‌اند. بچه‌های زیر ۱۶ سالی که در تماس نزدیک با افرادی بوده‌اند که سل داشته و یا حداقل به مدت سه ماه در کشوری زندگی کرده‌اند که میزان شیوع سل در آن زیاد است هم بعد از انجام تست پوست مانتوکس، باید واکسینه شوند.
و گروه سومی که به واکسن BCG نیاز دارد آن دسته از افراد زیر ۳۵ سالی هستند که مشاغل‌شان طوری است که بیشتر در تماس با افراد مبتلا به سل قرار دارند.
(منبع: webmd)
راه‌هایی برای پیشگیری از بروز بیماری سل