محققان می‌گویند استفاده‌ی مداوم از آنژیوگرافی ریوی برای شناسایی آمبولی ریوی می‌تواند به بیش‌تشخیصی این بیماری بینجامد.
هشت سال بعد از ابداع این آزمایش، میزان شیوع آمبولی ریوی بسیار تشدید پیدا کرد، اما منجر به مرگ نشد. از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶ میزان شناسایی و تشخیص آن در ایالات متحده از ۶۲.۱ به ۱۱۲.۳ در بین ۱۰۰۰۰۰ فرد بزرگسال رسید. در همان زمان، میزان مرگ و میر در ایالات متحده به خاطر آمبولی ریوی در بین ۱۰۰۰۰۰ نفر از ۱۲.۳ درصد به ۱۱.۹ درصد کاهش داشت. میزان مرگ و میر با توجه به سن و سال و به خاطر آمبولی ریوی برای بیمارانی که در بیمارستان بستری شده بودند هم به یک‌سومِ میزان خود یعنی از ۱۲.۱ درصد به ۷.۸ درصد رسید که نشان می‌دهد هرچقدر آمبولی ریوی بیشتر شناسایی شود، مرگ و میر کمتری به دنبال خواهد داشت.
محققان می‌گویند که بیش‌تشخیصی آمبولی ریوی ممکن است دور از عقل باشد، اما میزان آسیب‌های آن به مراتب و به همان میزان زیاد است. معمولا وقتی یک بیمار از علائمی نظیر کوتاه شدن تنفس، درد سینه‌ی ذات‌الجنبی، ضربان شدید قلب و یا علائم فشار قلبی می‌نالد، پزشکان به احتمال بروز آمبولی ریوی فکر می‌کنند.
اگرچه آمبولی ریوی دلیل عمده‌ی مرگ و میر محسوب می‌شود، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و امیدهایی آتی راه را برای شناسایی و بهبود نتایج آن باز کرده است.
(منبع: webmd)
از علائم بیماری آمبولی ریه چه می دانید؟