زنان مسنّی که دچار آرتروز لگن هستند نسبت به زنانی که این بیماری را ندارند، میزان مرگ و میر و بیماریهای قلبی و عروقی در آنها بیشتر است. محققان توصیه میکنند که فعالیتهای فیزیکی و عدم انجام فعالیتهای فیزیکی به خاطر آرتروز لگن، خطر بالا رفتن مرگ و میر را افزایش میدهد. در واقع بالا رفتن میزان فعالیتهای فیزیکی بعث تقویت فعالیتهای فیزیکیتان میشود.
اخیرا دانشمندان طی تحقیقی، با استفاده از اطلاعات مربوط به ۹۷۰۴ زن آمریکایی سفیدپوست و بالای ۶۵ سال، بر روی آنها آزمایشاتی انجام دادند. رادیوگرافهای مفصل لگن مربوط به ۷۸۸۹ زن به عنوان مبدأ و برای ۵۷۴۹ زن در سال هشتم در دسترس بود. محققان از گواهی فوت و ترخیص بیمارستان به منظور تأیید مرگ بیماران استفاده کردند. آنها التهاب مفاصل لگن را در قالب کرافت درجه ۲ یا وخیمتر، در یک لگن شناسایی کردند. عوامل واسطهی ناشناخته در تحلیل شامل فعالیتهای فیزیکی، سنجش فعالیتهای فیزیکی به شکل عینی، ناتوانی، درد لگن و مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بود.
محققان دریافتند که میزان شیوع التهاب مفاصل لگن در بخش مبدأ، ۸ درصد و در سال هشتم ۱۱ درصد بود. بعد از تحلیلهای چندمتغیری که با توجه به سن، شاخص حجم بدن، تحصیلات، سیگار کشیدن، وضعیت سلامت، انواع دیابتها و سکتهی مغزی انجام شد، التهاب مفاصل لگن به طور چشمگیری با میزان رو به افزایش مرگ و میر (با خطر مرگ ۱.۱۴ و ۹۵ درصد بازهی اطمینان ۰۵/۱ تا ۲۴/۱) و خطر بیماریهای قلبیعروقی (خطر مرگ ۲۴/۱ ، بازهی اطمینان ۹۵ درصد بین ۰۹/۱ تا ۴۱/۱) ارتباط دارد، اما این میزان افزایش دربارهی مرگ و میر ناشی از سرطان، بیماریهای معدیرودهای یا سایر عوامل وجود ندارد.
(منبع: medicinenet)
بهترین غذاها برای مقابله با آرتروز