تحقیقات نشان می‌دهد که تا ۸۰ درصد می‌توان از خطر سکته مغزی پیشگیری کرد. با این حال این بیماری هنوز در لیست ۱۰ بیماری کشنده قرار دارد، در حالی‌که بسیاری از مردم اطلاعات کافی درباره‌ی آن ندارند.
دکتر جین در این‌باره می‌گوید: بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که همیشه پیش از وقوع بیماری، اطلاعات کافی درباره‌ی آن داشته باشید. اکثر عوامل خطرزا برای سکته‌ی مغزی مثل فشار خون بالا، بی‌آنکه علائم خاصی از خود نشان دهد، در طی زمان بیشتر می‌شود.
سکته‌ی مغزی همراه با کم‌خونی موضعی اغلب به دلیل مسدود شدن مسیرهای دهلیزمانندی رخ می‌دهد که از آن مواد مغذی و اکسیژن به مغز رسانده می‌شود. در نتیجه این اتفاق باعث می‌شود که سلول‌های مغزی به خاطر کمبود اکسیژن از بین بروند و این نشانه‌ی نخستین علائم این بیماری است.
فیبریلاسیون دهلیزی نه تنها شایع‌ترین نوع بیماری تپش قلب ناموزون است، بلکه یکی از عوامل خطرزای سکته‌ی مغزی هم محسوب می‌شود. اگر بتوان فیبریلاسیون دهلیزی را درمان کرد، در واقع اقدام مهمی در ارتباط با پیشگیری از وقوع سکته‌ی مغزی انجام شده است. آن دسته از افرادی که در دچار تنگی‌نفس انسدادی در خواب هستند، خطر بروز فیبریلاسیون دهلیزی در آنها بیشتر است.
درمان تنگی نفس
هدف این درمان باز گذاشتن یک مجرای هوایی در حین خواب است. چالش اصلی برای پزشکان و بیمار، انتخاب بهترین روش درمانی است که متناسب با مشکل بیمار باشد.
فشار جریان هوایی مثبت دائمی (CPAP)
ابزار CAPA با استفاده از یک تنگ‌کننده‌ی هوایی به بینی وصل می‌شود، و معمولا چیزی شبیه ماسک است که به یک دستگاه دمنده و لوله وصل شده که اکسیژنی با فشار ثابت تولید می‌کند. ابزارهایی که به دهانه‌های بینی وصل می‌شوند در دسترس هستند. این دستگاه باید در هر زمانی در شبانه‌روز که فرد می‌خواهد بخوابد استفاده شود. در شرایطی که این روش ممکن است در آغاز نامساعد و نامطلوب و یا پر سر و صدا به نظر بیاید اکثر مردم ترجیح می‌دهند بعد از آنکه خوب خوابیدند از آن استفاده کنند.
(منبع: webmd)
۹ ماده غذایی موثر در پیشگیری از سکته مغزی