در حالی‌که معمولا به زنانی که بافت سینه‌شان متراکم است توصیه می‌شود بعد از ماموگرافی (یا سینه‌نگاری)، از رادیولوژی یا لایه‌نگاری‌های بیشتری استفاده کنند، تحقیقات اخیر ثابت کرده که این آزمایش‌ها تنها روی زن‌های خاصی جواب می‌دهد و میزان چگالی بافت سینه باعث افزایش سرطان سینه شده و ممکن است در حین ماموگرافی، مانع از رویت تومور شود. در برخی موارد و هنگام انجام چنین تست‌هایی، افراد مسئول از زن‌ها می‌پرسند که آیا بافت سینه‌هایشان متراکم است یا نه.
در یک تحقیق جدید، محققان اطلاعات مربوط به بیش از ۳۰۰۰۰۰ زن ۴۰ تا ۷۴ ساله را که هیچ پیشینه‌‌ای از سرطان یا ایمپلنت سینه نداشتند مورد بررسی قرار دادند. این زن‌ها طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ آزمایش‌های ماموگرافی انجام دادند و میزان تراکم سینه‌شان هم اندازه‌گیری شد. همچنین محققان با استفاده از ابزار آنلاین کنسرسیوم نظارت سرطان سینه، خطر سرطان سینه هر زن را در هر پنج سال بررسی کردند که با عواملی نظیر سن، نژاد، سابقه‌ی خانوادگی در سرطان سینه، تراکم سینه و نیز این مسئله همراه بود که آیا آن زن در گذشته عمل بافت‌برداری سینه داشته است یا نه. شواهد موجود نشان می‌دهد زنانی که بافت سینه متراکم داشتند، ۱.۲ تا ۲ برابر خطر سرطان در آنها بیشتر از زنانی بود که بافت سینه‌شان عادی بود.
در حال حاضر در ایالات متحده، اکثر زنانی که در طول زندگی‌شان، خطر سرطان چندان آنها را تهدید نکرده است، باید حتما آزمایش ام‌آر‌آی و نیز ماموگرافی انجام دهند تا از وجود این سرطان اطمینان حاصل کنند.
(منبع: mayoclinic)
برای تشخیص سرطان سینه، ماموگرافی بهتر است یا سونوگرافی؟