اخیرا محققان توانسته‌اند یک واکنش بازدارنده را نسبت به عفونت آنفولانزا بدون وجود هیچ بازیگر خاصی تولید کنند. منظور از بازیگر، خود ویروس آنفولانزا و یا اینترفرون است که یک عامل مبارزه‌ی قدرتمند با عفونت محسوب می‌شود.
این یافته‌ها هم در موش‌ها و هم در سلول‌های انسان نشان می‌دهد که به کار بردن یک فرآیند طبیعی می‌تواند روزی به عنوان یک گزینه برای کاهش شدت آنفولانزا و نیز پیشگیری از عفونت آن مورد استفاده قرار گیرد.
هر ساله باید در واکسن آنفولانزا تغییراتی اِعمال شود چرا که این ویروس به طور مداوم دچار جهش ژنی می‌شود. آنچه محققان انجام می‌دهند، تمرکز و کار بیشتر بر روی فرآیند بنیادی‌ای است که منحصرا به رشته‌های خاصی از این ویروس مربوط نمی‌شود.
بعد از اثبات این مسئله که تغییر نقش یک پروتئین می‌تواند باعث توقف عملکرد یک ویروس شود، محققان توانستند از داروهای آزمایشی برای سنجش استراتژی پیشگیری از آنفولانزا بر روی موش‌ها استفاده کنند. البته هر نوع احتمالی مبنی بر استفاده از این استراتژی بر روی انسان به سال‌ها بررسی نیاز دارد.
در این روش، میزان پروتئین افزایش می‌یابد، در واقع پروتئینی که ثابت شده می‌تواند با تمام رشته‌های آنفولانزا که قبلا آزمایش شده‌اند، مبارزه کند. با این همه، ترفند به کار رفته برای پیشگیری از عفونت، میزان پروتئین سلول‌ها را پیش از پیدایش یا شیوع ویروس، افزایش می‌دهد. با انجام این کار دانشمندان می‌توانند از عملکرد سایر پروتئین‌ها پیشگیری کنند. این پروتئین IFITM3 نام دارد که در شرایط عادی، به مقدار زیاد و تنها پس از به وجود آمدن ویروس آنفولانزا تولید می‌شود. بنابراین می‌تواند از شدت عفونت آن بکاهد. اما روش عملکرد آن بر روی ویروس – از طریق گیر انداختن آن و غیرفعال کردن فعالیت و عملکرد آن جهت تولید نسخه‌های بیشتر – به شکلی است که افزایش میزان پروتئین پیش از بروز و شیوع آنفولانزا مانع از بروز عفونت می‌شود.
(منبع: mayoclinic)
کارهایی که هنگام ابتلا به آنفولانزا نباید انجام دهید