بعد از ذاتالریه، اسهال یکی از کشندهترین بیماریها در بین کودکان در سرتاسر جهان است که سالانه جان ۷۰۰ هزار کودک را میگیرد.
در کشورهای در حال توسعه بیش از ۴۰ پاتوژن، از جمله انواع ویروس، باکتری و انگل، باعث بروز اسهال در کودکان میشود.
بر اساس دستورالعملهای ارائه شده توسط سازمان سلامت جهانی، این کودکان باید سعی کنند کمبود آب بدنشان را تأمین کنند. یعنی اگر نمیتوانند میزان مایعات را در بدنشان کنترل کنند باید از آبرسانی درونرگی و مکملهای حاوی روی استفاده کنند. از طرفی توصیه میشود که کودکان تنها زمانی باید از آنتیبیوتیکها استفاده کنند که در مدفوعشان، لکههای خون دیده شود. تحقیقات نشان میدهد که خون فرد، میتواند شاخصی برای شناسایی عفونت باکتری باشد و اسهال خونی معمولا خطرناکترین نوع اسهال است.
در اسهال، مسالهی زمان بسیار مهم است. معمولا وقتی بچهها به خاطر کمآبی بدن در آستانهی خطر مرگ هستند، به بیمارستان آورده میشوند. در شرایطی که علت این اتفاق بسیار حیاتی است، پزشک تنها میتواند امیدوار باشد که سیستم ایمنی بدن کودک بتواند ویروسها را بکشد. عفونتهای مختلف باکتریایی با آنتیبیوتیکهای مختلف درمان شود. البته انگلها را باید با داروهای دیگری از بین برد.
مدت زمان ابتلا به اسهال و درمان و از بین رفتن آن، باعث میشود که محتویات رودهی بیمار تخلیه شده و به لحاظ جسمی و ذهنی تضعیف شود. بچههایی که به طور مزمن تا پیش از سن ۲ سالگی دچار سوءتغذیه میشوند، معمولا در دوران مدرسه عملکرد خوبی ندارند، قدشان کوتاهتر از سایر بچههاست و به مانند والدینشان، بچههایشان هم قدکوتاه میشود.
استفاده از آنتیبیوتیکها میتواند باعث تحریک بروز رشتههای موضعی باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک شود. طی تحقیقاتی که محققان انجام دادند دریافتند بچههایی که دچار اسهال شده و بر اساس معیارهای استاندارد در یک بازهی زمانی دو ماهه برای مداوا در بیمارستان بستری میشوند، نسبت به بچههای که هرگز در بیمارستان بستری نمیشوند، خطر مرگشان هشت برابر بیشتر است. بنابراین آنها به این نتیجه رسیدند که باید در یافتههای سازمان سلامت جهانی و دستورالعملهای آن، تجدید نظری صورت گیرد.
(منبع: medicinenet)
برای کودکان مبتلا به اسهال چه نکاتی باید رعایت شود؟