تحقیقات جدید نشان می‌دهد افرادی که به طور مرتب ژلوفن (ایبوپروفن) مصرف می‌کنند خطر بروز بیماری پارکینسون در آنها کمتر است. طی تحقیقی، بر روی ۱۳۶۴۷۴ از افرادی که در آغاز این تحقیق بیماری پارکینسون نداشتند بررسی‌هایی انجام شد. از شرکت‌کنندگان درباره‌ی این‌که آیا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) از جمله آسپیرین، ژلوفن و آستامینوفن مصرف می‌کنند یا نه سؤالاتی پرسیده شد. بعد از شش سال، ۲۹۳ نفر از شرکت‌کنندگان دچار بیماری پارکینسون شده بودند.
محققان دریافتند افرادی که به طور عادی و مرتب از ژلوفن استفاده می‌کنند در مقایسه با افرادی که از این دارو استفاده نمی‌کنند حدود ۴۰ درصد خطر پیشرفت بیماری پارکینسون در آنها کمتر است. همچنین افرادی که میزان مصرف ایبوپروفن آنها بالا بود در مقایسه با افرادی که میزان کمی از ژلوفن مصرف می‌کردند، خطر پارکینسون در آنها کمتر گزارش شد. این نتایج بدون در نظر گرفتن سن، سیگار و کافئین به دست آمد.
ژلوفن تنها داروی NSAID است که می‌تواند باعث کاهش بیماری پارکینسون شود. سایر داروهای NSAID و نیز داروهای مسکّن از جمله آسپیرین و آستامینوفن هیچ تاثیری در کاهش خطر بروز بیماری پارکینسون ندارند. البته هنوز باید تحقیقات بیشتری در این حوزه انجام شود که چرا ژلوفن می‌تواند خطر بیماری پارکینسون را کاهش دهد.
(منبع: medicinenet)
تشدید هشدارها درباره‌ی عوارض مصرف ژلوفن