با توجه به اینکه هیچ معالجهی قطعی برای تنگی مجرای نخاعی وجود ندارد، برخی افراد که برای راه رفتن با مشکل مواجه هستند جراحی را انتخاب میکنند تا بتوانند توانایایی حرکتی خود را بازیابند. تنگی مجرای نخاعی یکی از شایعترین مشکلات مربوط به کمر است که با سن فرد ارتباط دارد. این عارضه معمولاً در افرادی به وجود میآید که سالها به آرتروز دچار بودهاند. آرتروز سبب ضخیم شدن رباطهایی میشود که استخوانها را به ستون فقرات متصل میکنند و همچنین آسیب دیدن دیسکهای مهرهها را نیز به دنبال دارد. همهی اینها موجب باریک شدن مجرای نخاعی میشوند. در نتیجه عصبهایی که به سمت پاها میروند در نزدیکی قسمت پایینی ستون فقرات تحت فشار قرار میگیرند و این مسئله باعث احساس درد و عدم راه رفتن صحیح خواهد شد.
گرچه فعالیتهای ورزشی میتوانند به جریان خون منتهی به عصبها کمک کنند و درد و کرختی پاها را کاهش دهند، اما در خیلی از موارد تنگی مجرای نخاعی موقعی تشخیص داده میشود که فرد دیگر قادر به انجام فعالیتهای ورزشی نیست.
پزشک ممکن است به عنوان یک درمان محافظهکارانه مسکنهای ضدالتهابی یا تزریق کورتیکواستروئید را تجویز کند. افرادی که از درد آنها به کمک این داروها کاسته میشود، میتوانند فعالیتهای جسمی خود را افزایش داده و از جراحی اجتناب کنند. اما این نوع درمان برای خیلی از بیماران یک راهحل بلند مدت محسوب نمیشود.
جراحی میتواند برای آن دسته از بیمارانی که به سبب تنگی مجرای نخاعی قادر به راه رفتن نیستند یک راهحل موفق باشد. هدف از جراحی، بازیابی توانایی راه رفتن فرد است، اما جراحی نمیتواند دردی را که ناشی از عوامل دیگر مانند آرتروز است کاهش دهد. لامینکتومی، لامینکتومی کمتهاجمی و درونکاشت دستگاه برای ممانعت از خم شدن بیش از حد بیمار به سمت قسمت باریک شدهی ستون فقرات، برخی از روشهای جراحی برای درمان تنگی مجرای نخاعی هستند.
(منبع: medicinenet)
درمانهای طبیعی برای تنگی مجرای نخاعی