محققان بر اساس یک پژوهش جدید ادعا میکنند که دلیل افزایش موارد نزدیکبینی در 30 سال گذشته را یافتهاند. نتیجهی این پژوهش نشان میدهد که کمبود نور خورشید در کلاسهای درس میتواند باعث نزدیکبینی شود.
«ریچارد هابدی»، یک متخصص برجستهی حوزهی سلامت در یک تحقیق نزدیکبینی را با بیماری نرمی استخوان ناشی از کمبود ویتامین D دریافتی از نور خورشید مقایسه کرد. او باعث شد یک فرضیهی قدیمی مبنی بر ارتباط بین کمبود نور خورشید و نزدیک بینی مجدداً مورد توجه قرار گیرد.
نزدیکبینی یک مشکل شایع جهانی است، به طوری که گزارش میشود در کشورهایی مانند سنگاپور، تایوان و چین 80 الی 90 درصد کودکانی که دوران ابتدایی تحصیل را به پایان میرسانند دچار نزدیکبینی هستند. آمار افراد دچار نزدیکبینی در غرب نیز رو به افزایش است.
«هابدی» سابقهی تاریخی نزدیکبینی با نرمی استخوان را مقایسه نمود. در قرن هفدهم میلادی، نرمی استخوان یک بیماری شایع بین کودکان انگلیسی بود تا جای که تبدیل به یک بیماری همهگیر شد.
تا سالهای بین 1920 تا 1930 هیچ درمانی برای این بیماری وجود نداشت، تا اینکه دانشمندان متوجه شدند کمبود نور خورشید و به تبع آن ویتامین D دلیل به وجود آمدن بیماری نرمی استخوان است.
نزدیکبینی همانند نرمی استخوان یک عارضهی فصلی است که در فصل زمستان تشدید میشود. پژوهش اخیر در مورد نزدیکبینی این فرضیهی قدیمی (مربوط به سال 1890) مبنی بر اینکه کودکانی که زمان بیشتری را در فضای باز سپری میکنند به نزدیکبینی کمتری دچار میشوند را مجدداً مطرح کرد.
با این وجود، به نظر میرسد برخلاف نرمی استخوان در مورد نزدیکبینی کمبود نور محیطی نسبت به کمبود ویتامین D عامل مهمتری در ایجاد عارضه است.
(منبع: webmd)
استفاده از عینک بهترین روش برای درمان نزدیک بینی است