متخصص پوست در اغلب موارد می‌توان با معاینه‌ی ظاهر پوست، ناخن و دهان لیکن پلان را تشخیص دهد. برای اطمینان از ابتلا به لیکن پلان پزشک ممکن است بخشی از پوست را به عنوان نمونه بردارد. سپس نمونه‌ی پوست زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. گاهی اوقات نیز از آزمایش خون برای اطمینان از عدم وجود دیگر امراض استفاده می‌شود. همچنین ممکن است دندان‌پزشک در حین معاینه‌ی دهان متوجه‌ی لیکن پلان شود.
نحوه‌ی درمان لیکن پلان چگونه است؟
هیچ معالجه‌ای برای لیکن پلان وجود ندارد. بیماری در اکثر موارد به طور طبیعی برطرف خواهد شد. در صورتی که علائم بیماری موجب ناراحتی بیماری شوند می‌توان به کمک برخی روش‌ها روند بهبودی را تسریع بخشید و به بیمار کمک کرد.
• آنتی‌هیستامین: قرصی برای کاهش احساس خارش
• پماد موضعی کورتیکواستروئید موجب کاهش تورم و قرمزی پوست می‌شود.
• قرص یا آمپول کورتیکواستروئید در مواردی که بیماری طولانی است یا بیمار دارای ضایعات برجسته‌ی بسیار یا تاول‌های دردناک است مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• اشعه درمانی UV: نوعی روش درمانی برای کمک به بهبود پوست و روشن ساختن آن
• رتینوئیک اسید به شکل پماد یا تزریقی است و از آن برای روشن کردن پوست استفاده می‌شود.
• پماد تاکرولیموس یا کرم پیمکرولیموس برای دیگر مشکل پوستی (اگزما) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در مورد عوارض جانبی احتمالی درمان‌های فوق با پزشک خود مشورت کنید.
در صورتی که لینکن پلان در دهان ایجاد شود، غالباً با درد یا نشانه‌ی دیگری همراه نخواهد بود. در این گونه موارد ممکن است به درمان نیازی نباشد. در مواردی که لینکن پلان موجب درد، سوختگی، التهاب، تاول یا زخم است، می‌توان آن را درمان نمود. برخی از داروها بر روی زخم‌ها مالیده می‌شوند و برخی دیگر به شکل قرص هستند.
به یاد داشته باشید که هر بیماری مربوط به دهان می‌تواند باعث بیماری لثه شود. بنابراین مهم است که همانطوری که دندان‌پزشک‌تان به شما آموزش داده دندان‌های خود را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید. همچنین باید حداقل دو بار در سال برای پاک‌سازی به دندان‌پزشک خود مراجعه نمایید.
(منبع: medicinenet)
نمونه برداری روشی برای درمان بیماری لیکن پلان