در یکی از مطالعات اخیر در باب نزدیک بینی، 20 عامل ژنتیکی جدید در ارتباط با این مشکل شناسایی شده است. این مطالعه بر افراد نزدیک بین از نژاد اروپایی متمرکز بوده است. محققان در این مطالعه به تجزیه و تحلیل داده‌ها و بررسی عوامل ژنتیکی در بیش از 50 هزار بیمار پرداخته و به این نتیجه رسیدند که عوامل ژنتیکی مربوط به نزدیک بینی بسیار پیچیده بوده و از ژن‌های متعددی تاثیر می‌پذیرند.
نزدیک بینی شایع ترین اختلال چشم در دنیا است. در آمریکا 30 تا 40 درصد از بزرگسالان به نزدیک بینی مبتلا هستند. نزدیک بینی یکی از معایب انکساری چشم است که عمدتاً به دلیل افزایش طول محوری چشم به وجود می‌آید. افزایش طول فیزیکی چشم باعث میشود که تصاویر جلوی شبکیه ایجاد شوند و همین منجر به تاری دید در فواصل دور میشود.
در این مطالعه که به نام ”مجموعه گسترده ژنوم“ خوانده میشود، به نقش بازسازی شبکه خارج سلولی، چرخه بینایی و رشد نورون شبکیه در بروز نزدیک بینی پرداخته شده است. این مطالعه در تاریخ 28 فوریه 2013 در مجله پلاس ژنتیک منتشر شده است.
اگر چه عوامل محیطی (مانند مطالعه و انجام کارهای ظریف که نیاز به تمرکز چشم دارند) در بروز نزدیک بینی نقش دارند، ژنتیک نیز در این باره موثر است. محققان با شناسایی این 20 ژن جدید دریافته‌اند که مسیرهای ژنتیکی مختلفی در بروز نزدیک بینی موثرند؛ بازسازی شبکه خارج سلولی، چرخه بینایی، چشم و رشد بدن، رشد نورون شبکیه و به طور کلی توسعه نورونی یا سیگنالینگ از جمله مسیرهای جدیدی هستند که در مطالعات اخیر شناسایی شده‌اند.
(منبع: mayoclinic)
آیا کمبود نور خورشید می‌تواند باعث نزدیک‌بینی شود؟