گال یک اختلال پوستی همراه با احساس خارش شدید است که می‌تواند از طریق تماس پوستی منتقل شود. این اختلال به سبب تجمع نوعی انگل (مایت یا همان هیره) به وجود می‌آید. گال را می‌توان به سادگی با پماد درمان نمود.
مایت‌ها موجودات بسیار ریزی هستند که با چشم غیرمسلح به زحمت دیده می‌شوند. مایت‌های ماده به پوست نفوذ کرده و در آن تخم‌گذاری می‌کنند. هر مایت در طول عمر خود بین 40 تا 50 تخم خواهد گذاشت. تخم‌های طی 3 الی 4 روز به لارو تبدیل شده و پس از 10 الی 15 روز بالغ می‌شوند.
اغلب علائم بیماری گال ناشی از واکنش سیستم ایمنی بدن نسبت به مایت‌ها یا بزاق، تخمک یا مدفوع آن‌ها است. به بیان دیگر بثورات پوستی و احساس خارش به سبب واکنش حساسیتی بدن نسبت به مایت‌ها به وجود می‌آید تا خود مایت‌ها.
نحوه‌ی تشخیص گال
گال را معمولاً می‌توان با مشاهده‌ی بثورات پوستی تشخیص داد. در اغلب موارد پزشک می‌تواند گال را از طریق ظاهر بثورات پوستی تشخیص دهد. معمولاً پزشک وجود یک یا چند حفره‌ی ایجاد شده توسط مایت را جستجو خواهد کرد تا از تشخیص اولیه اطمینان حاصل شود.
گاهی اوقات تشخیص اینکه بثورات پوستی ناشی از گال است یا دیگر امراض پوستی آسان نیست. در این گونه موارد ممکن است نمونه‌ای از پوست به آزمایشگاه فرستاده شود تا وجود مایت‌ها به کمک میکروسکوپ تأیید گردد.
درمان گال
عموماً برای درمان گال از پماد پرمترین استفاده می‌شود. پرمترین قادر است مایت‌ها را از بین ببرد. استفاده از پماد پرمترین بهترین درمان شناخته شده برای گال است. اما در صورتی که امکان استفاده از پرمترین وجود نداشته باشد، به عنوان مثال فرد نسبت به پرمترین حساسیت داشته باشد، می‌توان از یک پماد جایگزین به نام مالاتیون استفاده کرد.
(منبع: webmd)
پمادهای دارویی روشی برای درمان بیماری گال