لیکن پلان نوعی بیماری التهاب پوستی است که منجر به ایجاد خارش٬ کهیرهای غیرعفونی کوچک٬ زخمهای سرصاف چندگوش صورتی بر روی بازوها و پاها میشود. ممکن است سایر بخشهای بدن هم دچار این التهاب شود؛ بخشهایی از جمله دهان٬ ناخنها٬ پوست سر٬ فرج٬ واژن و آلت مردانه. بروز این التهاب روی سر منجر به ریزش مو میشود که ممکن است در برخی مواد دائمی باشد.
هنوز کسی به طور دقیق راهکار درمانی مشخصی برای آن سراغ نداد. ما تنها میدانیم که با مصرف برخی داروها از جمله داروهای ادرارآور تیزید٬ داروهای ضدمالاریا و فنوتیازین این بیماری تحریک میشود. برخی پزشکان معتقدند که این بیماری٬ نوعی بیماری خودایمنی محسوب میشود.
علایم و نشانهها
– جوشهایی که به طور ناگهانی ظاهر میشود و معمولا تا چند ماه روی پوست باقی میمانند.
– تودهها و یا جوشهای براق٬ برآمده٬ قرمز یا صورتی یا ارغوانی و سرصاف.
– جوشهایی که معمولا بین ۳ تا ۵ میلیمتر در دیامتر ضخامت دارند.
– در برخی موارد ممکن است لایههای سفیدی روی جوشهای شکل بگیرد که به آن ترکهای پوستی ویکهام میگویند.
– خارش شدید خصوصا در شب
علل بروز لیکن پلان
هنوز محققان مطمئن نیستند که دلایل و علل اصلی این بیماری چیست. برخی معتقدند که به نوعی اختلال در سیستم ایمنی مربوط است٬ در حالی که گلبولهای سفید فرد- که از بدن در برابر باکتریهای بدخیم٬ ویروسها و سایر انگلها محافظت میکنند – به اشتباه به بافتهای سالم پوست٬ غشاهای مخاطی و مو حمله میکنند. در پارهای موارد هم این بیماری در اثر واکنش به برخی دارو رخ میدهد مانند:
– مسدودکنندههای بتا٬ که داروهایی هستند که فشار قلب را میکاهند٬ ضربان قلب را کند کرده و باعث کاهش نیروی انقباض عضلات قلب میشود
– داروهای ضدالتهاب
– داروهای ضدمالاریا
– داروهای ادرارآور تیازید
– فنوتیازین (گروهی از داروهای مسکّن اعصاب)
(منبع: webmd)
نحوهی درمان لیکن پلان چگونه است؟