پولیپ‌ بینی و عوامل خطرزای آن

پولیپ‌ بینی نقاط متورم گوشتالو یا توده های پولیپ مانندی است که در جداره ی بینی و سینوسهای نزدیک بینی رشد می‌کند (در واقع در فضاهای سرشار از هوا که با حفره های بینی، در داخل استخوان جمجمه و صورت مرتبط است). رشد این توده معمولا غیرسرطانی و خوش خیم است. پولیپ‌ها اندازه های مختلفی دارند، ممکن است قهوه ای مایل به زرد یا صورتی بوده و شبیه قطرات اشک باشند. آن‌ها معمولا در هر دو سوراخ بینی ظاهر شده و ممکن است به تنهایی یا به صورت دستهای رشد کنند.
نشانه‌ها و علایم
معمولا افرادی که پولیپ بینی دارند، در جداره ی مجراهای بینی و سینوسی، دچار التهاب مزمن می‌شوند. اگر دستهای از پولیپهای گسترده در این مسیر باشد، مجراهای بینی بیمار و سینوس های او مسدود خواهد شد. افرادی که پولیپ های کوچکی در بینی دارند هیچ نشانه و علائمی از این بیماری در آن‌ها وجود نخواهد داشت. برخی علائم آن عبارتند از:
– آبریزش بینی؛ ممکن است دائمی باشد، با احساس مداوم سرماخوردگی
– گرفتگی شدید بینی- و در برخی موارد بیمار به سختی از راه دهان نفس می‌کشد. از طرفی ممکن است مشکلاتی در خوابیدن هم داشته باشد.
– احساس بویایی ضعیف یا عدم بویایی- این مشکل ممکن است بعد از درمان پولیپ‌ها، خوب نشود.
– سردرد
– خرخر
– خارش اطراف چشم
عوامل خطرزای پولیپ های بینی چیست؟
عامل خطرزا در واقع عاملی است که باعث افزایش احتمال تشدید اختلال یا بیماری می‌شود. افرادی که بیماری ای دارند که منجر به التهاب مزمن مجراهای بینی یا سینوزیت مزمن می‌شود و نیز افرادی که اختلالات آلرژیک دارند، خطر پیشرفت پولیپ های بینی در آن‌ها بیشتر است. برخی از این عوامل عبارتند از:
– حساسیت به آسپیرین
افرادی که نسبت به مصرف آسپیرین و یا سایر داروهای NSAIDs (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) حساسیت دارند، خطر رشد پولیپ در آن‌ها بیشتر است.
– تنگی نفس
افرادی که از تنگی نفس رنج می‌برند نسبت به رشد پولیپ های بینی آسیب پذیر‌تر هستند.
– سینوزیت های قارچی آلرژیک
نوعی حساسیت به قارچ های هوایی است.
– سن
پولیپ های بینی در بین افراد ۴۰ سال به بالا شایع‌تر است.
 (منبع: mayoclinic)

درمان پولیپ بینی بدون جراحی