علائم اختلال استرسی پس از ضایعه روانی (PTSD) در برخی از افراد مزمن و مقاوم است و برخی از افراد به طور طبیعی با گذر زمان این اختلال را پشت سز می‌گذارند. حال محققان عواملی را یافته‌اند که مزمن و مقاوم بودن این علائم را توضیح می‌دهند. روان‌شناس و استادیار دانشگاه ایالتی فلوریدا، دکتر «جس کوگل» طی تحقیقی که دو سال طول کشید به این نتیجه رسید که احتمال بروز علائم مزمن PTSD در خانم‌هایی که مورد تجاوز یا در کودکی مورد کودک‌آزاری جسمی قرار گرفته بودند بیشتر است.
او همچنین متوجه شد احتمال وجود علائم مقاوم PTSD در 2 سال پس از آغاز تحقیق در آن دسته از افرادی که در ارزیابی‌های اولیه اظهار داشتند با تجربیات خود به صورت خطور خاطره (flashback) یا کابوس مواجه هستند بیشتر است.
اختلال استرسی پس از ضایعه روانی علاوه بر علائم «باز زندگی» دارای چند عامل دیگر نیز است، از جمله ارزیابی اینکه آیا فرد تلاش می‌کند از افکار، احساسات و مکالمات مرتبط با ضایعه دوری نماید یا نسبت به آن‌ها بی‌حس شده است، آیا سعی می‌کند از فعالیت‌ها، مکان‌ها و افرادی که موجب به یادآوری ضایعه می‌شود دوری می‌کند یا جوانب مهم ضایعه را به یاد می‌آورد.
علائم دیگر عبارتند از برانگیختگی بیش از حد به شکلی که فرد در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارد، مشکل در تمرکز، بی‌قراری و مراقبت افراطی.
پروفسور کوگل توضیح می‌دهد: آنچه تحقیق ما را منحصر به فرد می‌سازد قسمت ریکاوری است. اغلب تحقیقات این‌چنینی بر خطرات یا عواملی که مشخص می‌سازند کدام افراد دچار PTSD می‌شوند یا کدام افراد مصون می‌مانند تمرکز کردند. اما ما در مورد عواملی که در ریکاوری تأثیرگذارند تحقیق کردیم. ما متوجه شدیم که بیش از نیمی از خانم‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند طی 2 سال بهبود یافتند.
اغلب افراد در طول عمر خود حداقل یک نوع ضایعه را تجربه می‌کنند که می‌تواند منجر به PTSD شود. در صورتی که عوامل پیش‌بینی کننده‌ی PTSD مزمن را بشناسیم، می‌توانیم افرادی را که پس از ضایعه به کمک و درمان نیاز دارند، شناسایی کنیم.
(منبع: medicinenet)
اقداماتی که قربانی تجاوز جنسی یا اطرافیانش باید انجام دهند، چیست؟