فلج چندگانه یا اماس یک بیماری خود ایمنی است که نزدیک به 400 هزار نفر را در ایالات متحده به خود مبتلا کرده است. اماس که باعث تخریب لایه پوششی میلین-پوشش محافظ اعصاب در مغز-میشود، با علائمی مانند اسپاسم عضلانی، از دست دادن بینایی و مختل شدن حرکت بازو و پاها همراه است.
اماس یک بیماری لاعلاج است؛ با این حال، روشهای درمانی مختلفی به بیماران مبتلا به اماس توصیه میشود. دکتر مایکل دوروکس، متخصص مغز و اعصاب و استاد دانشگاه در مصاحبهای عنوان کرد که روشهای درمانی متعددی برای بیماران مبتلا به فلج چندگانه وجود دارد. به گفته او، درمان اماس دو هدف عمده دارد.
به گفته دکتر دوروکس، یکی از اهداف درمان اماس جلوگیری از وقوع حملات حاد است؛ و دیگری، کاهش دفعات وقوع حملات و ناتوانی ناشی از حملات میباشد. بر اساس تبلیغات، بسیاری از داروهای عرضه شده در بازار باعث کاهش دفعات وقوع حملات و ناتوانی ناشی از آنها میشوند. اما در درستی این مسئله شک و تردیدهای فراوانی وجود دارد.
در افراد مبتلا به اماس، سلولهای سفید خون، که به عنوان سلولهای تی (T) شناخته میشوند، فعال شده و به مغز میرسند. سلولهای تی با ایجاد یک واکنش التهابی باعث آسیب دیدن لایه پوششی میلین و از بین رفتن آکسونهای اعصاب میشوند.
داروهای مختلفی جهت تعدیل واکنش التهابی ناشی از سلولهای تی توسعه یافتهاند. این داروها اغلب به صورت تزریقی دریافت میشوند. اینترفرونهای بتا (آونکس، بتاسرون، اکستاویا)، گالتیرامراستات، و ناتالیزوماب (تیسابری) از جمله رایجترین داروهای تزریقی مورد استفاده برای درمان واکنش التهابی اماس هستند.
(منبع: webmd)
تاثیر مصرف غذاهای پر نمک بر بروز ام اس