تحقیقات اخیر نشان میدهد دارویی که برای پیشگیری از حملهی بیماری صرع استفاده میشده میتواند به طور شگفتآوری باعث محافظت از بینایی افرادی شود که از بیماری ام اس رنج میبرند.
حدود نیمی از افرادی که ام اس دارند، در برخی مقاطع از زندگیشان بیماری به نام التهاب حاد عصب بینایی را تجربه کردهاند که در آن عصبی که مسئول انتقال تصویر از چشم به مغز است دچار التهاب میشود. این بیماری میتواند منجر به کوری نسبی یا کامل و یا تار شدن دید و بروز درد شود.
طی تحقیقی، محققان به طور تصادفی ۸۶ نفر را که بیماری حاد آماس عصب بینایی داشتند ظرف دو هفته با مصرف دارویی به نام فنیوتین و یا به مدت سه ماه با دارونما مورد بررسی قرار دادند. آنها از تصویربرداری پزشکی برای سنجش میزان ضخامت شبکیه این افراد استفاده کردند. از طرفی قدرت بینایی هر یک از بیماران هم مورد آزمایش قرار گرفت.
این تحقیقات نشان داد میزان آسیبدیدگی گروهی که از داروی فنیوتین استفاده کرده بودند، نسبت به لایهی فیبری عصبی حدود ۳۰ درصد کمتر از گروهی بود که از دارونما استفاده کرد. میزان ماکولا – حساسترین بخش شبکیه به نور- در آن دسته از افرادی که از داروی فنیوتین استفاده کردند نسبت به افرادی که به آنها دارونما داده شد، ۳۴ درصد بیشتر گزارش شد.
دانشمندان میگویند: قدرت بینایی در بسیاری از جنبههای زندگی، اهمیت بالایی دارد، در فعالیتهایی مانند راه رفتن، رانندگی و شرکت در فعالیتهای اجتماعی. اگر تحقیقات گستردهتری در این حوزه انجام گیرد تا این یافتهها را مورد تأیید قرار دهد، میتواند به کشف روش درمانی بینجامد که قادر است از آسیبهای عصبی و کوری در افراد ام اسی و سایر حملات مربوط به این بیماری پیشگیری کند.
(منبع: medicinenet)
آیا راهکاری برای درمان ام اس وجود دارد؟